Μεστά Λόγια για τη Σωτηρία της Χώρας…!!

Μην παίζετε κορώνα – γράμματα την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας

Αγαπητοί συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Παρακολουθήσαμε από τον Πρωθυπουργό και παρακολουθούμε από Κυβερνητικούς Βουλευτές και Υπουργούς, τις πιο κρίσιμες ίσως προγραμματικές δηλώσεις των τελευταίων χρόνων.

Δηλώσεις που παρακολουθούν μαζί με μας και στο εξωτερικό.

Δηλώσεις που θα δημιουργήσουν συνθήκες εξόδου από το διαφαινόμενο αδιέξοδο, ή θα επιτείνουν την σύγκρουση.

Δηλώσεις που ελπίζουμε να σβήσουν την κακοφωνία των προηγούμενων ημερών.

Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια για καθυστερήσεις και πολυφωνίες για αναποφασιστικότητα ή αναβλητικότητα.

Σας καλούμε να ξεκινήσετε την δουλειά άμεσα και με ορμή και το Ποτάμι θα είναι εδώ να στηρίξει ό,τι σωστό προωθείτε χωρίς αντιπολιτευτικό ζήλο, χωρίς τα λάθη του παρελθόντος, λάθη που και εσείς διαπράξατε ως αντιπολίτευση.

Θα είμαστε εδώ όμως και για να σας υποβάλουμε στην βάσανο της γόνιμης κριτικής όταν αντιμετωπίζετε τα πράγματα με επιπολαιότητα, όταν δεν προωθείτε πραγματικές μεταρρυθμίσεις.

Παρακολουθώντας το κυβερνητικό έργο συστηματικά, κρίνοντας τις δράσεις σας σε σχέση με τις εξαγγελίες σας.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Τι είδαμε αυτές τις πρώτες μέρες από την κυβέρνηση; Είδαμε μια διάθεση σκληρής διαπραγμάτευσης. Διάθεση που έθεσε όλους σε κατάσταση επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής τους θέσης. Αυτό ήταν καλό.

Τα καλά έφτασαν ως εκεί όμως.

Μετά αρχίσαμε να τρέχουμε για να μαζέψουμε τις υπερβολές μας. Ξεκίνησαν τα ταξίδια. Το αρχικό λάθος να ξεκινήσουμε από χώρα εκτός του Ευρώ ευτυχώς διορθώθηκε. Όμως ποια ήταν τα αποτελέσματα; Αν υπήρξαν κάποια ήταν μάλλον άδηλα ή σε επίπεδο προσωπικών σχέσεων. Δεν τα μειώνω· οι προσωπικές σχέσεις πρέπει να υπάρχουν και να χτίζονται, όμως δεν φτάνει αυτό.

Η χώρα χρειάζεται αποτελέσματα άμεσα. Ο χρόνος τελειώνει. Η ρευστότητα στην οικονομία είναι μικρή με τις επιχειρήσεις να ασφυκτιούν για κεφάλαια. Τα ταμεία του κράτους οριακά γιατί καλλιεργήθηκε από εσάς η κουλτούρα της μη πληρωμής. Ο πρωθυπουργός πριν τις εκλογές δήλωνε πως δεν πληρώνει ΕΝΦΙΑ και χθες κάλεσε τους πολίτες να το κάνουν.

Δεν πιστεύω και για αυτό να φταίνε οι άλλοι;

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Τι ακούσαμε χθες και τι ακούμε όλη μέρα σήμερα; Μια κυβέρνηση ξεχασμένη στον προεκλογικό αγώνα.

Αντιφάσεις, ασάφειες, ευχολόγια, οπισθοδρομήσεις.

Τα τέσσερα τα ζύγιασαν θα έλεγε το Ηπειρώτικο – τυχαίο; –, μα δεν ξέρω πιο είναι βαρύτερο.

Ο πρωθυπουργός μας είπε και πως είναι έτοιμος από καιρό με θαρραλέο πρόγραμμα που μπορεί «αύριο να το συμφωνήσει» αλλά και πως η προηγούμενη κυβέρνηση τού έβαλε το μαχαίρι στον λαιμό με το να ζητήσει παράταση του μνημονίου μόνο για δυο μήνες.

Ας αποφασίσει τι από τα δύο ισχύει. Ή ήθελε παράταση του μνημονίου ή μπορεί να απαλλαγεί από αυτό αμέσως. Άθελά του όμως μας αποκάλυψε τι ήθελε: Να παραταθεί το μνημόνιο.

Απλώς να μην το κάνει αυτός.

Μιλάτε για αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και αυτό είναι κοντά στις θέσεις μας για την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας.

Εμείς στηρίζουμε την ενίσχυση του σχισμένου κοινωνικού διχτυού προστασίας, όμως την στηρίζουμε με ενεργητικές πολιτικές πρόληψης, όχι πρόγραμμα στήριξης ΜΚΟ της Εκκλησίας. Μια κυβέρνηση υποτίθεται της Αριστεράς αντί να προχωρήσει στον διαχωρισμό κράτους εκκλησίας αναλαμβάνει τον ρόλο της.

Και όλα αυτά χωρίς να έχουμε αίσθηση του κόστους.

Ένα παράδειγμα αρκεί. Ακούμε για το μέτρο της επαναφοράς του αφορολόγητου των €12.000. Το κόστος είναι €2,4 δις. Όλο σχεδόν το πλεόνασμα! Ή δυο φορές το ΕΕΕ για 800 χιλιάδες συμπολίτες μας. Βρήκατε παράλληλα με τι θα αντικαταστήσετε αυτά τα 2,4 δις που θα λείπουν από τον προυπολογισμό; Μήπως με αύξηση των φόρων; Θα πάμε στο 60% μέγιστο συντελεστή; Πείτε το καθαρά επιτέλους! Ο Ελληνικός λαός δεν δικαιούται καθαρές κουβέντες;

Αντί για αυτό τι ακούσαμε; Τα συνηθισμένα ευχολόγια: Πολιτική βούληση για πάταξη της φοροδιαφυγής, εντατικοποίηση των ελέγχων, εξάντληση των λιστών κτλ. κτλ. Μακάρι να υπάρξει. Όμως μια κυβέρνηση που επαγγελόταν την μείωση του αριθμού των Υπουργείων και δεν κατήργησε ούτε ένα, δεν μας δίνει ελπίδες πως θα νικήσει τους λαθρέμπορους όπως μας είπε ο Υπουργός κ. Μάρδας.

Ιδέες χιλιοειπωμένες με τις οποίες πολλοί μεταρρυθμιστές ήτανε νιοι και γέρασαν. Ιδέες χωρίς καινοτομία.

Που είναι λοιπόν οι μεταρρυθμίσεις που το Ποτάμι έχει πει πως θα στηρίξει; Πως θα έρθει η ανάπτυξη για να επιτρέψει την υλοποίηση των πολιτικών σας; Με ευχές;

Υπάρχει σχέδιο για την ανάπτυξη των εξαγωγών; Αν υπάρχει, δεν το ακούσαμε. Μπορούμε να ξεφύγουμε από την κρίση διατηρώντας την τελευταία θέση της εξαγωγικής επίδοσης στην Ευρώπη; Που βρίσκεται ο κατακαϋμένος ιδιωτικός τομέας στην σκέψη σας; Θα σας πω: Πουθενά.

Μήπως θα αναπτυχθούμε με τους υδρογονάνθρακες που παρόλο που δεν βρέθηκε σοβαρός επενδυτής στον πρόσφατο διαγωνισμό, θα στηρίξουν τα χρεωκοπημένα συνταξιοδοτικά ταμεία;

Είμαστε χωρίς δημόσιο τομέα και ως εκ τούτου, έχουμε διαλύσει και την ιδιωτική οικονομία. Πεθαίνουν οι νοικοκυραίοι καθημερινά και επιβιώνουν οι λαθρέμποροι, οι φοροφυγάδες, οι κατσαπλιάδες.

Δεν είδαμε πουθενά εξαγγελία για αξιοκρατικές επιλογές στους επικεφαλής των υπηρεσιών, για θητείες εκτός εκλογικού κύκλου. Τι θα έχουμε αντ’ αυτού; Αλλαγή φρουράς στους κομματικούς στρατούς; Μακάρι να κάνουμε λάθος.

Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης,

Δεν είστε στην αντιπολίτευση πια. Κάποιος πρέπει να σας το πει. Ίσως να μην σας αφήνει η μέθη της νίκης να συνέλθετε. Η αντιπολίτευση έχει προνόμια. Μπορείτε να μιλάτε με μέρος της κοινωνίας, να εκπροσωπείτε όποιους νομίζετε. Όμως όταν κυβερνάτε, κυβερνάτε στο όνομα όλων των Ελλήνων, και των εργαζομένων και των εργοδοτών και των συνταξιούχων και των νέων ανέργων και των δημοσίων και των ιδιωτικών υπαλλήλων. Και πρέπει να δίνετε λύσεις για όλους. Με πνεύμα δικαιοσύνης και γνώμονα την αποτελεσματικότητα.

Έχει και άλλο ένα μειονέκτημα να είστε κυβέρνηση. Τα νούμερά σας (τα έσοδα με τα έξοδα) πρέπει να ισοσκελίζουν. Σας ακούσαμε στην προεκλογική περίοδο να λέτε ό,τι θέλετε χωρίς κόστος. Τώρα δεν γίνεται αυτό.

Τη μια μιλάτε για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, την άλλη για πρωτογενώς ισοσκελισμένους, την τρίτη για μικρά πλεονάσματα.

Αρχίζω να αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνετε τις διαφορές.

Δεν θέλω να μηδενίζω όμως. Βλέπουμε ήδη κάποια βήματα «στροφής στον ρεαλισμό» ιδιαίτερα από τον Υπουργό Οικονομικών. Μακάρι να δούμε και άλλα. Ακούσαμε για παράδειγμα ετούτο: συμφωνεί με το 70% των μεταρρυθμίσεων του μνημονίου.

Τι άλλο μας είπε ο Υπουργός Οικονομικών; Πως θα αλλάξει το όνομα του προγράμματος και θα το πει Γέφυρα. Δεν μας πειράζει αυτό. Μας είπε πως δεν θα έχει τρόικα, θα έχει τον ΟΟΣΑ για μεταρρυθμίσεις. Αυτοί δεν είναι υπάλληλοι; Η εργαλειοθήκη που τόσο αντιπαλέψατε δεν ήταν του ΟΟΣΑ;

Καταλαβαίνουμε την αγωνία σας να κρύψετε το γεγονός πως το σχέδιο, το έτοιμο από καιρό, περιστρέφεται γύρω από τα ίδια και τα ίδια. Δεν μας ενδιαφέρει όμως αυτό. Αυτό που έχει σημασία είναι να γίνουν αλλαγές προς όφελος της χώρας και μεταρρυθμίσεις προς όφελος του λαού.

Κύριες και κύριοι Βουλευτές,

Ακούσαμε τόσες εξαγγελίες από το στόμα του Πρωθυπουργού και δεν ακούσαμε μια κουβέντα για ένα σωστό μέτρο, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Εμείς θεωρούμε απαραίτητη την άμεση εφαρμογή του όπως αναλυτικά το ανέπτυξε η συνάδελφός μου Αντιγόνη Λυμπεράκη το πρωί.

Προσέξτε. Επαγγέλεστε το νέο. Μην επαναφέρετε το παλαιό.

Ένα τελευταίο παράδειγμα.

Μας είπατε για το περιουσιολόγιο. Ακούμε διάφορα ευτράπελα που τα έχουμε ξανακούσει. Πως θα υπάρξει δήλωση και αν δεν δηλωθεί η περιουσία θα κατάσχεται. Εκτός των πρακτικών προβλημάτων της κατάσχεσης σε χώρες του εξωτερικού, δεν υπάρχει κανένας συνταγματολόγος ανάμεσα σε όσους σας συμβουλεύουν;

Μπορεί μια έλλειψη σε μια δήλωση να καταργήσει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας; Θα υπάρξει δικαστής που αξίζει τον τίτλο που φέρει και θα δεχτεί τον νόμο ως σύμφωνο με το Σύνταγμα; Και το Ευρωπαϊκό δικαστήριο τι θα πει;

Χρειάζεται σοβαρότητα σε τέτοιου είδους ζητήματα.

Θέλετε περιουσιολόγιο;

– Ολοκληρώστε το κτηματολόγιο. Χωρίς αυτό τι έχετε; Ελάχιστα. Φέρτε νομοθεσία επιτάχυνσης και θα τη στηρίξουμε.
– Ενεργοποιείστε το μητρώο σκαφών· ψηφίστηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση
– Εμβαθύνετε τις διασυνδέσεις με Τράπεζες, αποθετήριο, χρηματιστήριο κτλ.

Έτσι θα αποκτήσουμε περιουσιολόγιο, όχι με παχιά λόγια.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Η κρίση θέλει τόλμη. Θέλει ιδέες, θάρρος και αποτελεσματικότητα.

Τα περιμένουμε από την κυβέρνηση· όχι, τα απαιτούμε.

Και αυτό για δυο λόγους. Γιατί δεν θα έχει εύκολα άλλη ευκαιρία η χώρα μας αν αυτή κατασπαταληθεί αλλά και γιατί αυτή η κυβέρνηση εκβίασε τις εκλογές στο όνομα μιας νέας συμφωνίας.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Ο Ελληνικός λαός, έδωσε τριπλή εντολή στην Κυβέρνηση:

Πρώτον, να διαπραγματευτεί σκληρά. Καλώς ή κακώς πίστεψε πως αυτό δεν γινόταν στο παρελθόν.

Δεύτερον, εντίμως να πάρει το καλύτερο για την χώρα αποτέλεσμα, μέσα στο υπάρχον πλαίσιο.

Τρίτον, να μην βγει εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρώ.

Αυτά έχει να κάνει η κυβέρνηση. Ανεξαρτήτως προγραμμάτων και ανέφικτων εξαγγελιών.

Το Ποτάμι, η τρίτη δημοκρατική δύναμη του Κοινοβουλίου είναι εδώ για να στηρίξει την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Μην την παίξετε κορώνα γράμματα.

Το Ποτάμι πρότεινε ήδη από την ίδρυσή του τρία πράγματα:
Άμεση συμφωνία με ελάχιστα προαπαιτούμενα από την μεριά μας, ώστε να μην μείνει ξεκρέμαστη η χώρα και η οικονομία μετά το τέλος Φεβρουαρίου
Συμφωνία για τέλος της λιτότητας με μικρά πρωτογενή πλεονάσματα, μείωση των τόκων και διευθέτηση του χρέους
Εθνικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο – πραγματικό όχι ψεύτικο – που θα μετατρέψει την χώρα σε σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος

Αν η κυβέρνηση κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση θα μας βρει συμμάχους.

Και επειδή ακούμε διάφορα για προσφυγή στον λαό αν τα πράγματα δυσκολέψουν και άλλα τινά ένα να ξέρετε. Ο λαός μίλησε και μίλησε πρόσφατα.

Είναι εθνικά επικίνδυνο να πληρώσει η χώρα τις επιπόλαιες απόψεις συγκεκριμένων στελεχών του ετερόκλητου – αριστερού με ολίγη ακροδεξιά – κυβερνητικού συνασπισμού.

Είναι εθνικά επικίνδυνο να βάζετε μπροστά από το εθνικό συμφέρον τα εσωκομματικά ή τα ενδοκυβερνητικά θέματα. Άλλωστε, είδατε τι έπαθε η προηγούμενη κυβέρνηση όταν έκανε κάτι ανάλογο.

Είναι εθνικά επικίνδυνο να παίζουμε με το πραγματικό συμφέρον της χώρας. Όσο δύσκολες κι αν είναι οι πολιτικές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν.

Αναλάβετε τις ευθύνες σας και κυβερνήστε.

Σας ευχαριστώ

* Η ομιλία του βουλευτή του Ποταμιού και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Χάρη Θεοχάρη, στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων του Πρωθυπουργού.

9 Φεβρουαρίου 2015

Το Μνημόνιο σώζει …..και δεν σκοτώνει την Ελλάδα..!!

Σε αντίθεση με τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης παραθέτω για ενημέρωσή σας προσφατη Μελέτη της ALPHA BANK
για τις πραγματικές επιπτώσεις του Μνημονίου 2.

Το πλήρες κείμενο της Alpha έχει ως εξής:

«Το Υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε τα στοιχεία για το ύψος και τη σύνθεση του Χρέους της Κεντρικής Διοίκησης την 31/3/2011, μετά την ολοκλήρωση του PSI Plus, δηλαδή της αναδιάρθρωσης και επιμήκυνσης των λήξεων του χρέους (ύψους € 207 δισ.) που ήταν στην κατοχή τραπεζών, θεσμικών επενδυτών και ιδιωτών, με ταυτόχρονη μείωση της ονομαστικής του αξίας κατά 53,5%. Σημειώνεται ότι στο τέλος Μαρτίου 2012 είχε ολοκληρωθεί μόνο η αναδιάρθρωση του χρέους (ύψους € 177,3 δισ.) που είχε εκδοθεί με βάση το ελληνικό δίκαιο, ενώ η ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του χρέους που είχε εκδοθεί με βάση ξένο δίκαιο ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2012. Λαμβάνοντας υπόψη τις πράξεις που είχαν γίνει έως το τέλος Μαρτίου 2012, το Χρέος της Κεντρικής Διοίκησης είχε μειωθεί στα € 280,3 δισ. την 31.3.2012, από € 368,0 δισ. την 31.12.2011. Επίσης, την 31.3.2012 υπήρχαν ταμιακά διαθέσιμα του δημοσίου ύψους € 4,4 δισ., έναντι € 3,63 δισ. την 31.12.2011. Είχαμε δηλαδή μια μείωση του χρέους της Κεντρικής Διοίκησης κατά € 88,5 δισ.

Ειδικότερα, η μείωση της αξίας των ομολόγων που είχαν εκδοθεί με βάση το ελληνικό δίκαιο ανήλθε στα € 125 δισ., αλλά ταυτόχρονα αυξήθηκαν τα δάνεια που έλαβε το ελληνικό δημόσιο από το Μηχανισμό Στήριξης (από τη Ζώνη του Ευρώ και το ΔΝΤ) κατά €38,73 δισ. Τα νέα δάνεια από τον Μηχανισμό Στήριξης ελήφθησαν αφενός για ενίσχυση της πιστοληπτικής διαβάθμισης των νέων μακροπρόθεσμων (11-30 ετών) ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που εκδόθηκαν για να ανταλλαγούν με τα παλιά ομόλογα (που έληγαν σε μεγάλο βαθμό στην περίοδο 2012-2020) και για την πληρωμή των δεδουλευμένων τόκων των παλαιών ομολόγων. Έτσι, την 31.3.2012 το χρέος της κεντρικής διοίκησης αποτελείτο κατά € 149,6 δισ. από ομόλογα και ΕΓΕΔ (€ 15,0 δισ.) και κατά € 130,7 δισ. από δάνεια, εκ των οποίων τα € 5,7 δισ. από την Τράπεζα της Ελλάδος και τα € 111,94 δισ. από το Μηχανισμό Στήριξης.

Με βάση τα ανωτέρω, στο Διάγραμμα 1 φαίνεται η εντυπωσιακή μείωση του ύψους των λήξεων δημοσίου χρέους της Ελλάδος έως το 2020, με το εναπομένον ελάχιστο χρέος να οφείλεται μόνο έναντι της ΕΚΤ και των άλλων Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών. Μετά από αυτή την εξέλιξη, η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολύ μικρότερη δανειακή επιβάρυνση της οικονομίας της από λήξεις και ανάγκες αναχρηματοδότησης χρέους σε ολόκληρη την περίοδο έως το 2020, αλλά και στα επόμενα έτη, από την πολύ μεγάλη δανειακή επιβάρυνση που αντιμετωπίζει τόσο ο δημόσιος όσο και ο τραπεζικός τομέας πολλών άλλων Ευρωπαϊκών χωρών που επιβαρύνονται τελευταία με μικρές ή μεγάλες κρίσεις στις αγορές δημοσίου χρέους τους. Η ουσιαστική αναδιάρθρωση και η σημαντική μείωση του δημοσίου χρέους δίνουν στην Ελλάδα μια ανεπανάληπτη ευκαιρία για να επιδιώξει τώρα απερίσπαστα την έγκαιρη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας της, με αύξηση του ΑΕΠ από το 2013 και με ικανοποιητική ανάπτυξη από το 2014 και μετά για να γίνει δυνατή η οριστική έξοδος της ελληνικής οικονομίας από την κρίση από το 2015.

Διότι εκτός από τη δραστική μείωση του δημοσίου χρέους και των αναγκών αναχρηματοδότησης αυτού του χρέους στην περίοδο 2012-2020, η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει και πρόσθετη χρηματοδότηση ύψους €165,4 δισ. στην περίοδο 2012-2014 από τη Ζώνη του Ευρώ και από το ΔΝΤ. Τα κεφάλαια αυτά συνίστανται από τα εναπομένοντα ποσά, ύψους € 35,4 δισ. από το 1ο Πακέτο Χρηματοδοτικής Ενίσχυσης (1ο ΠΧΕ) (Μάιος 2010) και από τα € 130 δισ. του 2ου ΠΧΕ (Φεβρουάριος 2012). Επιπλέον, έχουν προωθηθεί ουσιαστικά οι διαδικασίες για την επιτάχυνση της εισροής στην Ελλάδα στην περίοδο 2012-2015 των επενδυτικών ενισχύσεων ύψους € 14 δισ. που δικαιούται από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα χρησιμοποιηθούν για την εξασφάλιση και σημαντικών πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

Ειδικότερα, η Ελλάδα έχει προγραμματιστεί να λάβει από το 1ο και το 2ο ΠΧΕ € 120 δισ. το 2012 (έχει ήδη λάβει € 61,2 δισ.), € 22,7 δισ. το 2013 και τα € 21,3 δισ. το 2014. Επιπλέον, θα λάβει άνω των € 5,0 δισ. ετησίως από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ-27.

Με την ανωτέρω χρηματοδοτική ενίσχυση της χώρας θα καλυφθούν πλήρως οι ανάγκες χρηματοδότησής της το 2012 για πληρωμή των χρεολυσίων και των τόκων δημοσίου χρέους ύψους, καθώς και για την χρηματοδότηση του πρωτογενούς ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης. Επιπλέον, καλύπτονται πλήρως με κεφάλαια ύψους € 48,8 δισ. η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, καθώς και η πληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του κράτους στον ιδιωτικό τομέα με κεφάλαια ύψους € 6,5 δισ. Με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα αποκατασταθεί πλήρως η εμπιστοσύνη των αποταμιευτών στο τραπεζικό σύστημα της χώρας και θα επανεισρεύσουν οι καταθέσεις που έχουν αποσυρθεί τους τελευταίους 12-μήνες με αποτέλεσμα την αύξηση και των τραπεζικών χορηγήσεων προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Με την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις θα υπάρξει επίσης μια πρόσθετη σημαντική ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία.

Τέλος, με την επιτάχυνση της εισροής των χρηματοδοτικών επενδυτικών ενισχύσεων από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ-27 και από την ΕΤΕπ δημιουργούνται οι συνθήκες για την επανεκκίνηση των μεγάλων δημοσίων έργων των οποίων η κατασκευή είχε διακοπεί τα τελευταία δύο έτη. Επίσης, και το 2013 θα διατεθούν € 22,7 δισ. για την πληρωμή των τόκων του δημοσίου χρέους και για πληρωμή των χρεολυσίων. Σημειώνεται ότι το 2013 προγραμματίζονται: (1) η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος (€ 4,0 δισ.) στη γενική κυβέρνηση και (2) σημαντικά έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις και από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας της χώρας.

Αποτέλεσμα όλων των ανωτέρω μπορεί να είναι η έγκαιρη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και η εγκαθίδρυση των βάσεων για ικανοποιητική ανάπτυξή της από το 2013 και μετά που με τη σειρά της θα συμβάλλει αποφασιστικά στην επιδιωκόμενη δημοσιονομική προσαρμογή. Εθνική επιδίωξη, λοιπόν, αποτελεί η υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει με συντονισμένο και αποφασιστικό τρόπο από μια ισχυρή ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με τους εταίρους μας στην ΕΕ-27 και το ΔΝΤ. Στο πλαίσιο αυτό, η προτεινόμενη από κάποια πολιτικά κόμματα αντιστροφή της πορείας υλοποίησης του Μνημονίου θα στερήσει την ελληνική οικονομία από τα σημαντικά κεφάλαια τα οποία είναι απολύτως αναγκαία αφενός για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της μετά τις ζημιές από το PSI plus και αφετέρου για την έγκαιρη ανάκαμψη και ανάπτυξή της.

Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Όσοι τις προτείνουν, παραπλανούν τους πολίτες και δημιουργούν ψευδαισθήσεις. Τα κόμματα που προτείνουν αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης θα πρέπει να εξηγήσουν πού θα βρεθούν τα χρήματα για να χρηματοδοτηθούν τα ελλείμματα του δημοσίου, που θα μεγαλώσουν εάν αντιστραφούν οι πολιτικές του Μνημονίου. Ήδη, λόγω της πολιτικής αστάθειας, οι ανάγκες χρηματοδότησης μεγαλώνουν λόγω καθυστερήσεων στην είσπραξη των φορολογικών εσόδων και στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων. Η έξοδος από το Μνημόνιο δεν είναι συνώνυμο της εξόδου από την κρίση. Αντιθέτως, βάζει την χώρα σε ακόμη μεγαλύτερες περιπέτειες. Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να εξηγήσουν στους πολίτες γιατί η υλοποίηση του Μνημονίου θα οδηγήσει στην ανάπτυξη και όχι να προωθούν την απαγκίστρωση από το Μνημόνιο ως συνώνυμο της ανάπτυξης. Μπορεί οι πολιτικές αυτές να δημιουργούν ύφεση μεσοπρόθεσμα αλλά, σε μεγάλο βαθμό, αυτό εξαρτάται από τον τρόπο εφαρμογής του Μνημονίου και την ύπαρξη ή μη συνοδευτικών πολιτικών βελτίωσης του επενδυτικού κλίματος. Η έξοδος από το Μνημόνιο δεν θα μειώσει την ανεργία. Αυτό που θα βελτιώσει την κατάσταση είναι οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις μέσω ΕΣΠΑ, η επανεκκίνηση των μεγάλων έργων υποδομής με την συμβολή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και οι αποκρατικοποιήσεις, που μπορούν να φέρουν άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα.

Όλα τα ανωτέρω, όμως, δεν μπορούν να γίνουν εκτός του κοινοτικού πλαισίου αναφοράς. Αυτά είναι σημεία που θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε, μαζί με στόχους για την μείωση της ανεργίας. Η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν εξορκίζεται. Δημιουργείται μέσα από προϋποθέσεις σταθερότητας. Βαυκαλίζονται όσοι νομίζουν ότι θα φέρουν την ανάπτυξη με το έτσι θέλω, με λεφτά από τους πλούσιους, φόρους στον τζίρο των επιχειρήσεων κλπ. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να νομοθετήσει αύξηση των εισοδημάτων, εκτός και αν τυπώνει πληθωριστικό χρήμα. Ούτε η ανάπτυξη πρόκειται να ξεκινήσει με τις τράπεζες να διαθέτουν χρήματα που δεν έχουν στην αγορά. Μόνον η επανάκαμψη των καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα, που είναι συνάρτηση της αποκατάστασης εμπιστοσύνης μέσω διαφύλαξης ενός πλαισίου σταθερότητος στην λειτουργία της οικονομίας, είναι δυνατόν να οδηγήσει στην χορήγηση νέων δανείων στην αγορά. Τα λεφτά που δίδονται στις τράπεζες (τα €18 δισ.) προέρχονται από την δανειακή σύμβαση που ορισμένοι θέλουν να επαναδιαπραγματευθούν ενώ ταυτόχρονα επιμένουν ότι, ακόμη και αν φύγουμε από το Μνημόνιο, λεφτά υπάρχουν για την ανάκαμψη της οικονομίας. Τα λεφτά αυτά, βεβαίως, είναι νέα κεφάλαια σε αναπλήρωση των κεφαλαίων που χάθηκαν στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους, του PSI plus. Δεν είναι ρευστότητα, όπως είναι οι καταθέσεις. Τα κεφάλαια μιας τραπέζης δεν μπορούν να γίνουν δάνεια (μακροπρόθεσμη τοποθέτηση που δεν είναι άμεσα απαιτητή). Πρέπει να είναι τοποθετημένα σε άμεσα ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού υψηλής ποιότητας για να μπορούν να αντιμετωπισθούν δυσμενείς εξελίξεις. Και τα €18 δισ. είναι σε μορφή ομολόγων ΑΑΑ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητος. Ναι, μεν, μπορούν να δοθούν ως ενέχυρο για να πάρουν φθηνότερη ρευστότητα οι τράπεζες από την ΕΚΤ, αλλά σε καμιά περίπτωση η ρευστότητα αυτή δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε δάνεια. Οι τράπεζες έχουν πρώτιστο καθήκον να προστατεύουν τις καταθέσεις και για να το κάνουν αυτό θα πρέπει να είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες. Και αυτό επιτυγχάνεται με τα €18 δισ. σε κεφάλαια με τα οποία ενισχύονται. H επίκληση της κρατικοποίησης των τραπεζών ως αντίβαρο στην χορήγηση των €18 δισ., δεν πρόκειται να δημιουργήσει από μόνη της ρευστότητα. Οι αρχές της πολιτικής οικονομίας δεν αλλάζουν είτε οι τράπεζες είναι ιδιωτικές είτε είναι κρατικές».

…Πάλι Πρώτο το ΠΑΣΟΚ…σε πείσμα των δυνάμεων της Παραπληροφόρησης..!!

Από τον συντηρητικό Ευρωπαϊκό χειμώνα στην προοδευτική άνοιξη

Αθήνα, 3 Μαΐου 2012

Γιώργος Α. Παπανδρέου (Φωτο: Αρχείου)

Γραφείο Γιώργου Α. Παπανδρέου—

Άρθρο του Γιώργου Α. Παπανδρέου: ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΝΟΙΞΗ

Δύο ολόκληρα χρόνια παλεύαμε ως ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά μόνοι μέσα σε ένα συντριπτικά συντηρητικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Σήμερα, Ελλάδα και Γαλλία μπορούν να μπουν στην πρωτοπορία της αλλαγής πολιτικής στην Ευρώπη. Αλλαγή πολιτικής, που συνδυάζει την δημοσιονομική υπευθυνότητα με την επένδυση στην πράσινη ανάπτυξη. Αυτό που το ΠΑΣΟΚ λέει εδώ και χρόνια. Σήμερα, λοιπόν, που οι προτάσεις μας δικαιώνονται, την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει σελίδα, η Ελλάδα χρειάζεται και πάλι πρώτο το ΠΑΣΟΚ.

 

Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος της λογικής «εγώ τα έλεγα». Αλλά κάποια πράγματα πρέπει, επιτέλους, να ειπωθούν με το όνομά τους.

 

Στις 30 Οκτωβρίου 2009, στο πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο οποίο συμμετείχα ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχα πει:

 

«Η πρόταση που κατέθεσα εγώ προσωπικά, εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης, είναι να συνδέσουμε την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Δηλαδή, να βρεθούν νέες επενδύσεις, που θα αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση, αλλά θα είναι επενδύσεις, στην προσπάθεια της ανθρωπότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των χωρών μας, να μεταβούν σε μια πράσινη οικονομία, έτσι ώστε να είναι και βιώσιμη, που θα έχει ως αποτέλεσμα να αναπτυχθούν οι οικονομίες μας, για να μπορούμε να έχουμε και αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά και των μεγάλων ελλειμμάτων, που πολλές φορές δημιουργούνται σε πάρα πολλά κράτη, ειδικά λόγω αυτής της ύφεσης που έχουμε σήμερα. Σε αυτό, έκανα μία συγκεκριμένη πρόταση, χθες, για νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως είναι ο φόρος επί των συναλλαγών, ή αλλιώς, όπως παλαιότερα είχε ονομαστεί Τobin tax, φόρος του Tobin».

 

Στις 11 Δεκεμβρίου 2009, στη συνέντευξη τύπου μετά από ακόμη ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είχα πει:

 

«Εμείς επίσης τονίσαμε και ξανασυζητήθηκε το θέμα των νέων και πιο καινοτόμων τρόπων χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά βεβαίως και της μεταφοράς πλούτου προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως είναι το λεγόμενο transaction tax, ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ή τα πράσινα ομόλογα, ή επίσης ο φόρος στο διοξείδιο του άνθρακα, το carbon tax. Επιβεβαιώθηκε ότι η Επιτροπή δουλεύει πάνω σε αυτές τις προτάσεις…»

 

Και είχα συμπληρώσει σε σχέση με την Ελλάδα:

 

«Αυτά που κάνουμε εμείς είναι βαθύτερα και θα είναι και μακροχρόνια, προς όφελος της βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας. Γιατί το να κόψεις σήμερα το μισθό ή τη σύνταξη, δεν δημιουργεί βιωσιμότητα στην ελληνική οικονομία. Δεν απαντά στο πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Το τονίζω αυτό. Να φύγουμε απ’ αυτή την ιδεοληψία. Υπάρχουν άλλα προβλήματα που έχει η χώρα μας και αυτά είναι που πρέπει να χτυπήσουμε. Το λέω, είναι πιο δύσκολα, πιο σκληρά κατ’ εμέ, αλλά πιο δίκαια και πολύ πιο σημαντικά για το μέλλον της χώρας μας».

 

Ζητούσα χρόνο για την Ελλάδα. Χρόνο για να κάνουμε όλες τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Ζητούσα να συνδυαστεί η απαιτούμενη δημοσιονομική υπευθυνότητα με πανευρωπαϊκού επιπέδου επενδύσεις στην ανάπτυξη, ως τον αποτελεσματικότερο τρόπο να ανταπεξέλθει και η Ευρώπη και η Ελλάδα στην κρίση. Ζητούσα νέα, κοινωνικά δίκαια χρηματοδοτικά εργαλεία για την χρηματοδότηση της ανάπτυξης με βιώσιμο τρόπο, όπως ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τα ομόλογα για την ανάπτυξη.

 

Δώσαμε πραγματική μάχη για όλα αυτά από την πρώτη στιγμή. Σε αντίθεση με τη ΝΔ, η οποία αφού εγκατέλειψε την Ελλάδα με ύφεση -3% το 2009, στη συνέχεια κραύγαζε υποκριτικά «ανάπτυξη» στο εσωτερικό, αλλά ποτέ δεν τόλμησε να το διεκδικήσει πραγματικά από τους ομοϊδεάτες της στο εξωτερικό.

 

Δημιουργήσαμε από το μηδέν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Την ύστατη στιγμή, η Ε.Ε. στήριξε την Ελλάδα. Αλληλεγγύη στην Ελλάδα φυσικά και υπήρξε, και μάλιστα πρωτόγνωρη, αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν επέτρεψε στην Ευρώπη να αντιμετωπίσει τη φωτιά εν τη γεννέσει της. Φωτιά που έγινε πυρκαγιά και απείλησε όλη την Ε.Ε.

 

Κι αυτό διότι στις εκκλήσεις μας για χρόνο και πανευρωπαϊκές αντι-υφεσιακές πολιτικές ως συμπληρωματικό πυλώνα στην δημοσιονομική υπευθυνότητα και το τέλος των ελλειμμάτων, η συντηρητική Ευρώπη απαντούσε μονοδιάστατα και απαιτούσε ένα και μόνο πράγμα για να μας δανειοδοτήσουν: σκληρή, πολύ σκληρή και γρήγορη προσαρμογή και μερικοί μάλιστα, με τιμωρητική διάθεση εις βάρος της χώρας μας. Δυστυχώς πίστευαν ότι δεν έχουμε την βούληση να κάνουμε καμία προσαρμογή. Πίστευαν ότι, πάλι θα τους κοροϊδέψουμε, γιατί είχαν την κακή εμπειρία του τι έκανε για μια πενταετία η προηγούμενη κυβέρνηση.

 

Η σκληρότητα του Μνημονίου ήταν και το τίμημα της αναξιοπιστίας της ΝΔ, που κληρονομήσαμε ως έθνος. Αλλά και του ιδεολογικού δογματισμού των Ευρωπαίων ομοϊδεατών της ΝΔ.

 

Σήμερα, οι προτάσεις μας, οι προτάσεις των ευρωπαίων σοσιαλιστών, που υποστηρίξαμε από την πρώτη στιγμή, δικαιώνονται.

 

Με τη βοήθεια – ελπίζω και την επικράτηση στη Γαλλία – του Franηois Hollande, οι προοδευτικές προτάσεις αρχίζουν να κυριαρχούν στην πανευρωπαϊκή ατζέντα.

 

Κρατήσαμε την Ελλάδα όρθια, όταν οι προηγούμενοι την εγκατέλειψαν ως σίγουρα χρεωκοπημένη.

 

Μείναμε μέσα στο ευρώ, μέσα στο ευρωπαϊκό «παιχνίδι».

 

Και πρέπει οπωσδήποτε να παραμείνουμε εκεί, έχοντας ως κυρίαρχη δύναμη την μόνη σοβαρή προοδευτική πρόταση στη χώρα μας: το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.

 

Γιατί η μάχη για την επικράτηση των προοδευτικών ιδεών στην Ευρώπη, η μάχη για να μπει τέλος στον συντηρητικό ευρωπαϊκό χειμώνα, η μάχη για την επικράτηση της προοδευτικής άνοιξης, τώρα αρχίζει.

 

Η αλήθεια είναι ότι η κρίση που οι λαοί της Ευρώπης βιώνουν, με διαφορετική ένταση ο καθένας, ανέδειξε με τον πλέον καταλυτικό τρόπο, τις αντιφάσεις του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και της ευρωζώνης, καθώς και το εντεινόμενο έλλειμμα Δημοκρατίας, που φέρνουν μαζί τους.

 

Η Ευρώπη, 55 χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης και 20 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο. Οι σημερινές διεργασίες θα επηρεάσουν καθοριστικά την μορφή της Ευρώπης του μέλλοντος και τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών.

 

Η συζήτηση μπορεί να αφορά καταρχήν τον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση, αλλά επί της ουσίας αφορά συνολικά το περιεχόμενο της Ένωσης, το γιατί και πως οι Ευρωπαϊκές χώρες ενώνουν τις μοίρες τους, το ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο της Ευρώπης στον άξονα συντήρηση – πρόοδος, που θα διαμορφώσει καθοριστικά τη νέα πραγματικότητα, την καθημερινή ζωή των λαών της, των πολιτών της.

 

Αυτό είναι το διακύβευμα για το οποίο σήμερα συζητούμε ή για την ακρίβεια πρέπει να συζητήσουμε ουσιαστικότερα, με πλήρη συνείδηση της σημασίας του και του ζωτικού χαρακτήρα που προσλαμβάνει για τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών, λαμβανομένων υπόψη των αρχών και των αξιών στις οποίες στηρίζεται η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης.

 

Σήμερα, το έλλειμμα Δημοκρατίας διευρύνεται διεθνώς λόγω μιας άτακτης παγκοσμιοποίησης που έχει αφήσει ανεξέλεγκτο και εκτός δημοκρατικής εποπτείας ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχει καταστεί πιο ισχυρό, επιθετικό και απρόβλεπτο από ποτέ άλλοτε.

 

Το έλλειμμα Δημοκρατίας διευρύνεται και στην Ευρώπη, λόγω της κοντόθωρης και μονόπλευρης πολιτικής αντιμετώπισης της κρίσης που επέβαλλαν οι κυρίαρχες συντηρητικές δυνάμεις.

 

Πράγματι, η πολιτική αυτή εξαντλείται στη δημοσιονομική προσπάθεια, μέσω του Δημοσιονομικού Συμφώνου, αγνοώντας την ανάγκη αλλαγών στην οικονομική διακυβέρνηση, ρύθμισης και ελέγχου των χρηματοπιστωτικών αγορών, τα ζητήματα δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, την ανάγκη προώθησης πολιτικών ανάπτυξης και σύγκλισης, καθώς και πολιτικής ολοκλήρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Ενώ έχουμε ως Ερωπαϊκή Ένωση τεράστιες δυνατότητες, η συντηρητική Ευρώπη δεν τις αξιοποιεί.

 

Σήμερα, για αυτούς και πολλούς ακόμη λόγους, οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και διεθνώς, μπορούν και οφείλουν να δώσουν τη μάχη όχι μόνο για την αλλαγή των συσχετισμών αλλά και -κυρίως- για την ευρύτερη κατά το δυνατόν συμμετοχή των πολιτών στον διάλογο και την λήψη των αποφάσεων.

 

Αυτό προϋποθέτει την επικέντρωση σε μία συζήτηση – και δράση, σχετικά με τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που πρέπει να προωθηθούν στην ΕΕ, τόσο στους θεσμούς όσο και στις ακολουθούμενες πολιτικές, οικονομικές και αναπτυξιακές. Και πρωτίστως, προϋποθέτει την «μεταρρύθμιση» αυτών των ίδιων των προοδευτικών δυνάμεων. Σε δομές, μέσα και πολιτικές.

 

Αν η κρίση συνδέεται με την επικράτηση των συντηρητικών πολιτικών, η υπέρβασή της δεν μπορεί παρά να συνδεθεί με την αλλαγή αντιλήψεων και νοοτροπιών που χαρακτηρίζει και τις ίδιες τις προοδευτικές δυνάμεις.

 

Διαφορετικά, ο κίνδυνος που βιώνουμε ήδη σήμερα στην Ευρώπη, είναι η κρίση, όπως κάθε κρίση, να δημιουργεί ανασφάλειες, να τροφοδοτεί τον εύκολο λαϊκισμό και τα φοβικά σύνδρομα και αυτά με τη σειρά τους, ακραίες εκφάνσεις της πολιτικής ζωής.

 

Έτσι, αντί οι επιπτώσεις της κρίσης, όπως και των πολιτικών που προωθούν οι έχοντες το πάνω χέρι στους συσχετισμούς, να οδηγούν σε ριζοσπαστικοποίηση των κοινωνιών στην Ευρώπη προς προοδευτική κατεύθυνση, παρατηρείται το φαινόμενο της συντηρητικοποίησης τους.

 

Εδώ ακριβώς, οι προοδευτικές δυνάμεις βιώνουν το δικό τους αυτεπίστροφο. Όσους η Ιστορία μας έταξε να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης των επιπτώσεων από αυτήν την κρίση, κατανοούμε απολύτως τους νόμους κίνησης των ευρωπαϊκών κοινωνιών στο σύνολό τους, πολιτικών δυνάμεων και πολιτών και αντιλαμβανόμαστε ότι είναι η ώρα των προοδευτικών, ριζοσπαστικών αλλαγών. Και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι αυτός ο δρόμος θα είναι και μακρύς και απαιτητικός, αλλά είναι ο μοναδικός που μπορεί να οδηγήσει σε μία Ευρώπη με βιώσιμη ανάπτυξη και επομένως, με ισχυρές κοινωνικές δομές.

 

Όπως επεσήμανα από την αρχή αυτής της κρίσης, στην οποία η χώρα μας αποτέλεσε τον πιο αδύναμο κρίκο της Ευρωπαϊκής αλυσίδας, η βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη υπέρβασή της προς όφελος όλων των Ευρωπαίων πολιτών, απαιτεί ριζικές αλλαγές σε όλα τα πεδία άσκησης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της Ευρώπης, αλλά και στον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας της.

 

Όμως, ο συσχετισμός δυνάμεων στην Ευρώπη μέχρι σήμερα ήταν και είναι τέτοιος που χρειάστηκε μια τιτάνια πολιτική μάχη για να πειστεί η συντηρητική πλειοψηφία κυβερνήσεων στην Ευρώπη να εκδηλώσει την αλληλεγγύη της απέναντι σε μια χώρα της Ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα που βρέθηκε σε κίνδυνο, η αλήθεια είναι εξαιτίας δικών της σφαλμάτων σε πολύ μεγάλο βαθμό.

 

Σε αυτές τις συνθήκες, αυτή η εκδήλωση αλληλεγγύης προς την Ελλάδα αποτέλεσε και μια τεράστια πολιτική επιτυχία. Επιτυχία της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.

 

Οι συντηρητικές δυνάμεις, ωστόσο, αρνήθηκαν συστηματικά να δουν την κρίση αυτή ως ευκαιρία μεγάλων αλλαγών που θα άλλαζαν το ίδιο το περιεχόμενο της Ευρώπης, δίνοντας περισσότερη εξουσία στους Λαούς έναντι των αγορών, αλλάζοντας το παραγωγικό πρότυπο της Ευρώπης και ξεκινώντας ένα νέο αναπτυξιακό κύκλο σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και κάνοντας παράλληλα μεγάλα βήματα στη διαδικασία Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

 

Σε αυτό το πλαίσιο, έχω εδώ και χρόνια υποστηρίξει, όπως προείπα, την εισαγωγή στην Ευρωπαϊκή πραγματικότητα, νέων εργαλείων, θεσμικών, πολιτικών, οικονομικών και αναπτυξιακών. Εργαλείων που χαρακτηρίζονται από προοδευτικό πρόσημο και επίσης, μπορούν να συμβάλουν στην εμπέδωση νέων αντιλήψεων σχετικά με τη συμμετοχή των πολιτών:

 

Τα ευρωομόλογα, τόσο για το χρέος όσο και για την ανάπτυξη, ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, μια πρόταση που πρόσφατα κέρδισε την πλειοψηφία της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο φόρος του διοξειδίου άνθρακα, η ανάγκη ελέγχου αλλά και ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, των CDS, των οίκων αξιολόγησης, των φορολογικών παραδείσων καθώς και μιας νέας φιλόδοξης αναπτυξιακής στρατηγικής πανευρωπαϊκού επιπέδου με προτεραιότητα στην πράσινη ανάπτυξη, στις καθαρές τεχνολογίες και στην καινοτομία, που θα έφερνε δουλειές και θα προσέδιδε ξανά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην Ευρώπη.

 

Αλλά και νέες ρυθμίσεις στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως η εμβάθυνση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η εκλογή του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από τους Ευρωπαίους πολίτες, η προσπάθειά μας να ενεργοποιήσουμε φορείς, οργανισμούς και πολίτες για την έκδοση ευρωομολόγων, μέσω της Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολιτών, αλλά και η πρότασή μου για δημοψήφισμα, σήμερα, πλέον, συζητούνται ευρύτατα σε όλη την Ευρώπη.

 

Αν οι προτάσεις αυτές είχαν εισακουστεί εγκαίρως, η εξέλιξη σήμερα θα ήταν διαφορετική, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη συνολικά, καθώς θα είχε αποτραπεί η διάδοση της κρίσης στο σύνολο της Ευρωζώνης.

 

Όπως έχω ξαναπεί, ήμασταν οι πρώτοι που κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου, από τον Ιανουάριο του 2010, βλέποντας που πηγαίνουν τα πράγματα.

 

Και καταβάλαμε τεράστιες προσπάθειες για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε σήμερα. Συνεχείς και σκληρές προσπάθειες. Με τις θυσίες των Ελλήνων. Η διαπραγμάτευση δεν είναι σύνθημα για το θεαθήναι. Διαπραγμάτευση γίνεται κάθε μέρα. Αρκεί να είσαι αξιόπιστος. Έτσι βρήκαμε το Μάιο του 2010, τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ για τη χρηματοδότηση της χώρας, το μεγαλύτερο στην ιστορία πακέτο στήριξης, όταν κανείς δεν δάνειζε τη χώρα. Έτσι μειώσαμε το Μάρτιο του 2011 τα επιτόκια δανεισμού και εξασφαλίσαμε μεγαλύτερη περίοδο αποπληρωμής. Έτσι πετύχαμε τον Ιούλιο του 2011 την πρώτη συμφωνία για την συντεταγμένη διαγραφή χρέους της Ελλάδας. Έτσι εξασφαλίσαμε τον Οκτώβριο του 2011 νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα, άλλα 130 δισεκατομμύρια, και ταυτόχρονα τη χωρίς προηγούμενο μείωση του ελληνικού χρέους.

 

Και όλα αυτά, ενώ οι συντηρητικές δυνάμεις στη χώρα μας, ασκούσαν άγονη κριτική “αντιμνημονιακού χαρακτήρα”, με γενικολογίες και εύκολα λόγια περί ανάπτυξης σε μια χώρα που οι ίδιες είχαν φέρει στο χείλος της καταστροφής. Μια κριτική που τους εκθέτει, καθώς σήμερα πλέον, έχουν αποδεχτεί απολύτως την ορθότητα της πολιτικής που τότε αρνούνταν.

 

Με την υπεράνθρωπη προσπάθεια του Ελληνικού λαού, κρατήσαμε τη χώρα όρθια. Η ιστορική σε παγκόσμιο επίπεδο μείωση του χρέους της χώρας και η διασφάλιση της ομαλής δανειοδότησής της με εξίσου ιστορικά πακέτα στήριξης, αποτελούν κατακτήσεις του Ελληνικού λαού. Και μπορούν, αν δεν εγκαταλειφθεί η προσπάθεια στη μέση με κίνδυνο να πάνε χαμένες οι θυσίες όλων των Ελλήνων, να αποφέρουν νέα και σημαντικότερα οφέλη για τη χώρα, για όλους.

 

Για αυτό και το αποτέλεσμα των εκλογών είναι καθοριστικό.

 

Αν από την αρχή αυτής της κρίσης, η Ελληνική κυβέρνηση με τις προτάσεις που εξαρχής ανάπτυξε δεν ζούσε σε συνθήκες πολιτικής μοναξιάς και υπήρχε και τότε έστω και ένας ευρωπαίος ηγέτης που να υποστήριζε αυτά που υποστηρίζει σήμερα ο Φρανσουά Ολάντ, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.

 

Αρκετοί πια, γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι αγορές είναι αμείλικτες, εάν δεν υπάρχει ρύθμιση και ότι χρειάζεται να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στην Ευρώπη, με αλληλεγγύη και σχέδιο. Αυτό προτείναμε εξαρχής και αυτό προτείνει σήμερα και ο Φρανσουά Ολάντ.

 

Οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και την Ελλάδα, έχουν χρέος να διαμορφώσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, για μία άλλη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης αλλά και για μία άλλη πολιτική που θα οδηγήσει στην οικονομική διακυβέρνηση και την πολιτική ενοποίηση. Με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και αξιοπιστία. Με απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης τους απέναντι στο μέλλον των Ευρωπαϊκών λαών, των Ευρωπαίων πολιτών.

 

Ας σκεφτούμε όλοι οι Έλληνες, καθώς θα προσέλθουμε στις κάλπες να ψηφίσουμε, αν μας αξίζει να στείλουμε διεθνώς το μήνυμα ότι στη χώρα μας ενισχύθηκαν οι συντηρητικές δυνάμεις, οι δυνάμεις εκείνες που ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια που ευθύνεται για τις αποφάσεις και τις πολιτικές που επικράτησαν στην Ευρώπη.

 

Ας σκεφτούμε επίσης, αν η χώρα έχει την πολυτέλεια να βαδίσει τον φαινομενικά εύκολο δρόμο που οδηγεί στο άγνωστο.

 

Και ας αναλογιστούμε πόσο σημαντικό είναι για τη χώρα μας, την ώρα της διαμόρφωσης των νέων συσχετισμών στην Ευρώπη, να έχει ισχυροποιηθεί με την ψήφο των πολιτών η πολιτική εκείνη δύναμη που, όχι μόνο κράτησε τη χώρα όρθια, αλλά και από την πρώτη στιγμή της κρίσης πάλεψε σε ένα καθ’όλα εχθρικό συντηρητικό περιβάλλον για μια άλλη πολιτική, με προοδευτικό πρόσημο. Όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη.

 

Σήμερα, λοιπόν, που οι προτάσεις μας δικαιώνονται, την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει σελίδα, η Ελλάδα χρειάζεται και πάλι πρώτο το ΠΑΣΟΚ. 

…Μαθήματα Δυναμικής Μεταρρύθμισης…

Ολες αυτές τις ημέρες παρακολουθώ τον απεργιακό αγώνα των Ιατρών στην Χώρα μας….Βλέπω τους συνδικαλιστές των διαφόρων Ιατρικών Συλλόγων να εμφανίζονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να ζητούν την άμεση απόσυρση του Πολυνομοσχεδίου για την Υγεία που κατέθεσε Ο υπουργός Υγείας κ. Α. Λοβέρδος..

Αναρωτιόμουν τί άραγε είναι εκείνο που εμπεριέχεται στο Πολυνομοσχέδιο για την Υγεία πού έχει ξεσηκώσει τους «ηλικιωμένους » γιατρούς στη Χώρα μας…Και λέω ηλικιωμένους γιατί συμπτωματικά όλους αυτούς που έβλεπα στα κανάλια να διαμαρτύρονται με έντονο ύφος ήταν πάνω από 50 χρόνων…!!

Φαινόταν όλοι αρκετά εγκατεστημένοι στην Αγορά Υγείας….δεν φαινόταν ότι παλεύουν για την επιβίωσή τους….

Και δεν έβλεπα και καθόλου νέους γιατρούς στα τηλεοπτικά Κανάλια να διαμαρτύρονται…!

Είπα μέσα μου ότι κάτι δεν γνωρίζω…κάτι δεν πάει καλά …και δεν μπορούσα να εξηγήσω την επ΄αόριστο «απεργία» των γιατρών …!!

Ελεγα μέσα μου ότι ο κ.Λοβέρδος δεν μας έχει συνιθήσει να κάνει επιπολαιότητες….που τον κατηγορούσαν…ούτε είναι κατά του «Διαλόγου» ..το αντίθετο μάλιστα..το δυνατό του όπλο είναι ο διάλογος..!

Μα τότε κάτι τους αλλάζει που ανατρέπει τα πράγματα στην ουσία στο σύστημα Υγείας είπα μέσα μου …αλλά τί ειναι αυτό..που πειράζει τόσο πολύ τους βολεμένους γιατρούς…!

Αναγκάστηκα να πάω στο Site του Υπουργείου Υγείας μήπως βρώ εκεί το Πολυνομοσχέδιο για να το διαβάσω και να καταλάβω τί συμβαίνει…να δώσω απάντηση στα ερωτήματά μου…!

Καί βρήκα μια συνέντευξη που τα εξηγεί όλα…!!..Σας την παραθέτω για να καταλάβετε και εσείς…!!

Είναι ένα μάθημα Μεταρρύθμισης…Που αναλύει το τί στελέχη χρειάζεται η Χώρα μας για να αλλάξει…!!

Και θα αλλάξει ..είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν οι Ηλικιωμένοι/Βολεμένοι με την διατήρηση της Υπανάπτυξης του Δημόσου Συστήματος Υγείας Γιατροί μας..

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στόν

ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟ και ΔΗΜΟ ΒΕΡΥΚΙΟ στις3/2/2011

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Καλημέρα στον Υπουργό Υγείας, τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Καλημέρα σας.

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Γιατί ανοίξατε πόλεμο Υπουργέ μου όλες αυτές τις μέρες και σας έχουν περιλάβει σήμερα οι παραπολιτικές στήλες;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν το έκανα με επιλογή μου, οι πολιτικές που πρέπει να υπάρξουν στο χώρο της υγείας, είναι συγκρουσιακές πολιτικές, τι να κάνω;

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Λένε οι γιατροί με τους οποίους μιλήσαμε χθες ότι ο όποιος διάλογος του καλείται να γίνει, είναι απίστευτα προσχηματικός, μισής ώρας, όταν έχετε προειλημμένες αποφάσεις εις βάρος τους χωρίς ν’ ακούσετε μία από τις προτάσεις τους. Αυτό λένε, αυτό σας μεταφέρουμε. Και γι’ αυτό σας κατηγορούν κιόλας.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ας με κατηγορούν, αρκεί να μην έχουν δίκιο. Και δεν έχουν δίκιο, γιατί η συζήτηση γίνεται από τα μέσα Δεκεμβρίου, το σχέδιο νόμου είναι αναρτημένο από τότε στο διαδίκτυο, έχουμε μιλήσει πολλές φορές μαζί τους, τα δύο Υπουργεία, το Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης με το ΙΚΑ, τους εργαζομένους εκεί, τους γιατρούς, εμείς το Υπουργείο Υγείας με τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, με την Ομοσπονδία των Νοσοκομειακών Γιατρών.

Τώρα, λένε ότι δεν έχουμε δει και επιμέρους συνδικαλιστικές τους εκδοχές. Αυτές τις επιμέρους συνδικαλιστικές τους εκδοχές, ούτε η Βουλή που κάλεσε, 12 φορές τους κάλεσε. Εμείς πάντως και μ’ αυτούς και με όποιους θέλουν, μετά από τη φασαρία αυτή που έγινε μέσα στο Υπουργείο λέμε: Ωραία, γίνεται η φασαρία γιατί θέλετε να μας δείτε και να κουβεντιάσετε; Ας κουβεντιάσουμε. Λένε «όχι, να το αποσύρεις».

Δεν θα το αποσύρουμε. Δεν θ’ αποσύρουμε ένα σχέδιο νόμου που φέρνει το γιατρό κοντύτερα στον πολίτη, που φτιάχνει μια, όπως τη λέμε στους χώρους τους πολιτικοεπιστημονικούς, πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, που σημαίνει, ο γιατρός που χρειάζεσαι όχι για να σ’ εγχειρήσει, αλλά για να σου πει γιατί πονάει το κεφάλι σου, γιατί πονάει το στομάχι σου, δηλαδή για την πρώτη διάγνωση, αντί να περιμένεις στην ουρά στο ΙΚΑ να είναι κοντύτερα στο σπίτι σου.

Κάνουμε αυτό που 30 χρόνια το υποσχόμαστε στην Ελλάδα και δεν γίνεται, και μας φωνάζουν και μας ζητούν ν’ αποσύρουμε το σχέδιο νόμου αυτό…

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Εγώ πάντως χθες Υπουργέ που μιλούσαμε εδώ τέτοια ώρα με το Δήμαρχο Αμαρουσίου, του το είπα ευθέως. Μου έδινε την εντύπωση ότι βρίσκονται στο Υπουργείο εξυπηρετώντας και μικροκομματικά συμφέροντα.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Γινόταν αυτό, κ. Βερύκιε, ήρθε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας μέσα στο Υπουργείο, μίλησε σκαιότατα στο Γενικό του Γραμματέα, ζήτησε αίθουσα να δώσει συνέντευξη Τύπου.

Η Νέα Δημοκρατία προς τιμήν της το άδειασε αυτό την επομένη μέρα, δηλαδή είπε ότι «δεν έχουμε σχέση με κατάληψη δημοσίου κτιρίου εμείς», ήταν μέσα στο Υπουργείο λίγα άτομα, δημιούργησαν μια μεγάλη φασαρία, τα κανάλια, τους διαδηλωτές της ΕΘΕΛ και της ΜΕΤΡΟ που περάσανε απ’ έξω, σταμάτησαν, είπαν συνθήματα, τους παρουσίασαν ως κινητοποίηση των γιατρών. Είναι μια πολύ μικρή κινητοποίηση που έκανε όμως πολύ μεγάλη φασαρία.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλετε να πείτε ότι ήταν κομματικά υποκινούμενη κ. Υπουργέ;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν θέλω να τους κατηγορήσω, όχι. Η Νέα Δημοκρατία, άλλωστε, πήρε σαφείς αποστάσεις δια του Τομεάρχη της, του κ. Γιαννόπουλου χθες, άρα, να μην ανακατευθώ στα πολιτικά. Θα πω, όμως, ότι κανένας στην Ελλάδα δεν έχει καταλάβει, ούτε κι εμείς που χθες μείναμε μαζί τους μιάμιση ώρα περίπου και μετά από αυτή τη συνάντηση προτείναμε σήμερα, σε λίγη ώρα και για όλη τη μέρα, τα λίγα άρθρα που αφορούν την πρωτοβάθμια υγεία στο πολυνομοσχέδιο να τα βλέπαμε λέξη-λέξη, επιτέλους, αυτό το οποίο έχουν στο μυαλό τους να μας το λέγανε με συγκεκριμένους όρους.

Μας είπαν όχι. Άρα, η κατάληψη δεν έγινε για να επιβληθεί ο διάλογος, η κατάληψη έγινε για να μας πιέσουν ν’ αποσύρουμε το σχέδιο νόμου, να εμπλακεί αυτή η κινητοποίηση στις υπόλοιπες κινητοποιήσεις που γίνονται στη χώρα και ενόψει αυτής της πίεσης η κυβέρνηση να πει, «αναβάλλω τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για την υγεία».

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε Υπουργός Υγείας, εγώ δε θα πω ότι δεν αγωνίζεστε και δεν έχετε όραμα. Όμως εάν πας ένα βράδυ στα εξωτερικά ιατρεία του Ευαγγελισμού είτε πριν 10 χρόνια, η εικόνα είναι ίδια και χειρότερη. Επί της ουσίας ο Έλληνας πολίτης είναι απροστάτευτος, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος χάνει κάθε αξιοπρέπεια όταν αναζητήσει τη δημόσια υγεία όταν την έχει ανάγκη και κανένας Έλληνας πολίτης που πληρώνει πάρα πολλά από την τσέπη του στα Ταμεία, δεν έχει μία αξιοπρεπή ασφάλιση όταν τη χρειαστεί.

Δε μπορείς να λες σε μια καρκινοπαθή γυναίκα που έπιασε ένα γρομπαλάκι στο στήθος «θα πας σε 6 μήνες να σε δει ο γιατρός». Εγώ αν ήμουν Υπουργός υγείας και το έβλεπα αυτό, θα παραιτούμην κ. Υπουργέ. Γιατί αυτή η γυναίκα θα πεθάνει. Και επί της ουσίας, δεν έχετε κάνει τίποτα.

Με αφορμή λοιπόν αυτό, σας υψώνω τον τόνο της φωνής μου και σας λέω: Ωραία τα νομοσχέδια, αλλά η μάνα μου που έπιασε το γρομπαλάκι σήμερα και της λέτε «πήγαινε σε 4 μήνες» θα πεθάνει κ. Υπουργέ. Και εκεί σας θέλω. Και εκεί δε βλέπω καμία πρόοδο. Απάντηση παρακαλώ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Τρία θέματα βάλατε: Το πρώτο θέμα είναι αν εγώ είμαι Υπουργός Υγείας και αποδέχομαι να συζώ μ’ αυτού του είδους τα προβλήματα που λέτε και τα οποία υπάρχουν.

Έγινα Υπουργός Υγείας για να βοηθήσω σε αντίστροφη κατεύθυνση από τη υπάρχουσα σημερινή κατάσταση, δηλαδή για να κάνω αυτό που λέτε, αλλά χρειάζομαι βήματα μέχρι να φτάσω εκεί και τα βήματα αυτά έχουν ως εξής: Ας πάω από το τέλος.

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Ανάποδα, όπως πάντα.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Θα πάω ανάποδα: Το 2012, προς το τέλος, εάν είμαστε καλά στη ζωή μας και αν εγώ είμαι Υπουργός Υγείας, θα μπορώ να έχω την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με εφημερίες όλων των νοσοκομείων κάθε μέρα.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σας το εύχομαι ολόψυχα.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αυτό αν συμβεί, αντί για τα 5 νοσοκομεία που εφημερεύουν εδώ, θα έχουμε εφημερία όλων των νοσοκομείων όπως γίνεται και στην περιφέρεια της Ελλάδας που εφημερεύουν τα νοσοκομεία κάθε μέρα και έτσι δεν θα έχουμε αυτό το συνωστισμό στις εφημερίες, στα εξωτερικά ιατρεία, των ασθενών που μπαίνουν εκεί και δεν βρίσκουν προστασία.

Θέλω, όμως, να ξέρετε ότι ο συνωστισμός αυτός γίνεται για το λόγο πους σας είπα, ότι δεν εφημερεύουν όλοι, αλλά και γιατί δεν υπάρχει πρωτοβάθμια υγεία στην Ελλάδα και συνεπώς, στην εφημερία του νοσοκομείου και ένας που πονάει το κεφάλι του πάει εκεί, με αποτέλεσμα να γίνεται αυτός ο συνωστισμός…

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το σύστημα είναι αυτό κ. Υπουργέ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ακριβώς. Άρα, η πρωτοβάθμια υγεία που κάνουμε τώρα, που το κάνουμε με το νόμο, δίκαιο έχετε, αλλά που τη Δευτέρα στη Βουλή θα παρουσιάσουμε για ένα νομό της χώρας τον υγειονομικό χάρτη της πρωτοβάθμιας, δηλαδή θα πούμε για τα Χανιά συγκεκριμένα.

Η πρωτοβάθμια υγεία τι είναι: Είναι ο γιατρός, στον οποίο πας για να του πεις ότι σου εκδηλώθηκε κάποιο σύμπτωμα, έχεις κάτι. Δεν πας για να εγχειριστείς. Πας για να σου πει τι έχεις.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιο είναι το επόμενο βήμα;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κάθε γιατρός συμβεβλημένος σήμερα με όλα τα Ταμεία, κάθε Κέντρο Υγείας, κάθε πολυιατρείο του ΙΚΑ, κάθε αγροτικός γιατρός, όλοι αυτοί συγκροτούν ένα ενιαίο σώμα πρωτοβάθμιας υγείας, είναι περίπου 26-27 χιλιάδες γιατροί σήμερα αυτοί, στους οποίους ο ασφαλισμένος του ΙΚΑ ο ασφαλισμένος του οποιουδήποτε Ταμείου θα μπορεί να προσφύγει. Όχι εσείς οι δημοσιογράφοι που έχετε το δικό σας, αλλά οι υπόλοιποι όλοι των μεγάλων μαζικών Ταμείων που είναι κατ’ ουσίαν απροστάτευτοι.

Θα έχουν το γιατρό τους πολύ κοντά στο σπίτι τους. Πάει ένας, ας πούμε, σήμερα και συνωστίζεται στις 4 το πρωί, ηλικιωμένος άνθρωπος, για να πάρει ένα επισκεπτήριο που θα δει το γιατρό του στις 11. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί και να ζούμε μ’ αυτό. Πρέπει να μπορείς, αντί να πηγαίνεις από τον Κορυδαλλό στον Ασπρόπυργο, να πηγαίνεις από τον Κορυδαλλό στον Κορυδαλλό.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Και πότε θα είναι αυτό το σύστημα έτοιμο; Στο τέλος του 2012;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι. Αυτό το ζήτημα της πρωτοβάθμιας, 1/6/2011, τώρα, εάν η Βουλή το δεχτεί και το ψηφίσει την άλλη εβδομάδα, 1/6/2011 στην Κρήτη, σε όλη την Κρήτη, και στους 4 νομούς και στη Θεσσαλονίκη, θα ξεκινήσει και στο τέλος του 2011 όλη η Ελλάδα θα διαθέτει πρωτοβάθμια υγεία.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στη Δυτική Μακεδονία πόσα νοσοκομεία θα μείνουν να εφημερεύουν;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ακούστε, αυτό ήταν το πρώτο. Το δεύτερο που μου λέτε, σχετίζεται επίσης με το πρώτο. Αν πάει σήμερα ένας άνθρωπος στο ΙΚΑ και ζητήσει ραντεβού, ή πάρει τηλέφωνο και ζητήσει ένα ραντεβού θα του δώσουν ραντεβού σε δυο μήνες. Άμα θα πάει τώρα εν μέσω απεργίας, που είχε ραντεβού με το γιατρό του σήμερα και δει να απεργεί ο γιατρός που ήταν να πάει, του δίνουν ραντεβού για να πάει το Μάρτιο.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τι θα κάνετε αν πάει αύριο κάποιος στο ΙΚΑ και θέλει ραντεβού για κάτι, βήχει…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κατ’ αρχήν για τις ημέρες της απεργίας, καθιερώσαμε τη δυνατότητα από τη Δευτέρα όλοι αυτοί που πηγαίνουν στο ΙΚΑ θα πηγαίνουν στο ΙΚΑ και αντί της αναβολής, «έλα το Μάρτη, έλα τον Απρίλη, έλα το Μάη», θα παίρνουν ένα χαρτάκι με βάση το οποίο θα έρχονται στη δημόσια υγεία και θα τους γίνεται η εξέταση εκεί.

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Επιστρατεύετε και άλλους γιατρούς από άλλα Ταμεία;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Επιστρατεύουμε τους γιατρούς τους συμβεβλημένους του ΟΠΑΔ που είναι 12.500, πολύ μεγάλος αριθμός, για να καταλάβετε οι γιατροί του ΙΚΑ είναι 7.000. Τώρα στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ δίνουμε τη βοήθεια των 12.500 γιατρών του ΟΠΑΔ, δηλαδή του Ταμείου του Δημοσίου και τους 4.500, τόσοι είναι περίπου, του ΟΑΕΕ, του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών.

Κάνουμε μια παρέμβαση αυτή την παρέμβαση, δεν θα την κρατήσουμε μόνο όσο κρατάει η απεργία. Θα την κρατήσουμε και μέχρι τον Ιούνιο και θα δοκιμάζουμε την πρωτοβάθμια υγεία πριν αυτή καν ξεκινήσει στις δυο περιοχές της Ελλάδας που σας είπα την 1/6/2011.

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Απλή ακτίνα θώρακος, 8 Μαρτίου. Κλείσανε χτες ραντεβού. Τα βλέπετε;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ναι. Όλο αυτό το σύστημα λοιπόν των εξετάσεων…

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ακτινογραφία θώρακος σε ένα μήνα και ο άλλος σου λέει «δεν ξέρω αν θα ζω σε ένα μήνα, αν έχουν βρει μια σκιά»..

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όλη αυτή τη διαδικασία των καθυστερήσεων θα κοιτάξουμε, λοιπόν, με αυτό τον τρόπο να την εξαφανίσουμε. Να την εξαφανίσουμε, όχι να τη μειώσουμε.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στη Δυτική Μακεδονία πόσα νοσοκομεία θα μείνουν; Στην Καστοριά, στη Φλώρινα..

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είναι το επόμενο ερώτημα και για άλλο θέμα. Επιτρέψτε μου να κλείσω το πρώτο. Λέω, ότι με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε μια πολύ πιο καλή δημόσια υγεία στον πρώτο βαθμό, στον πιο κοντινό στον άνθρωπο δηλαδή, δεν πάνε όλοι κάθε μέρα για εγχείρηση στα νοσοκομεία, πάμε πολύ συχνά, όμως, να μας πει ο γιατρός γιατί μας συμβαίνει εκείνο, γιατί μας συμβαίνει το άλλο.

Αυτό δεν θα καταργήσει στο 100% ας πούμε τη δυνατότητα που έχει ένα σύστημα να εξυπηρετήσει κάποιους ανθρώπους, οπότε αυτό σημαίνει ότι και κάποιοι θα περιμένουν και λίγο. Στην Αγγλία πας να ζητήσεις επίσκεψη και σου λένε σε δυόμισι μήνες, σε τρεις μήνες. Η απαίτηση που έχουμε στην Ελλάδα όλα να μας γίνονται αυτόματα είναι και λίγο υπερβολική και θέλω να πάρω και μια μικρή απόσταση.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το να θέλεις μια απλή ακτινογραφία θώρακος ένα μήνα είναι απαίτηση;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μα γι’ αυτό σας απήντησα.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βάλτε τον εαυτό σας, μακριά από μας…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μα τον βάζω…

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς θα κοιμηθείς ένα μήνα…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μα τον βάζω. Εγώ είμαι ασθενής της δημόσιας υγείας, έτσι;

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το ξέρω, την περιπέτειά σας τη θυμάμαι.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν είναι μόνο μία περιπέτεια, είναι και η καθημερινότητα. Οι εξετάσεις που έκανα προχθές. Έκανα εξέταση για τη γρίπη. Εγώ έχω αγάπη στη δημόσια υγεία, την ξέρω.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τι θα πεις στον άλλο; Περίμενε ένα μήνα να δεις αν έχεις κάτι στο θώρακα;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Και θα μου πει ο κ. Βερύκιος «έχεις αγάπη στη δημόσια υγεία τώρα που είσαι πολιτικός και σε ξέρουν και σε προσέχουν». Όχι. Εγώ όλα μου τα χρόνια από ασφαλισμένος στους επαγγελματίες, είχα εμπιστοσύνη στους γιατρούς αυτούς, γιατί μπορεί η δημόσια υγεία να μην έχει πολύ καλές νοσοκομειακές υποδομές στην Αθήνα, αλλά έχει πολύ καλούς γιατρούς.

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Και ειδικότερα στο ΝΙΜΙΤΣ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Εκεί είναι οι καλύτεροι κατά τη γνώμη μου. Όσοι φίλοι μου έχουν νοσηλευθεί εκεί τα καλύτερα λόγια λένε γι’ αυτό.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πόσα νοσοκομεία θα κλείσετε; Αλλά πολύ γρήγορα.. Ας πούμε στη Δυτική Μακεδονία μαθαίνω ότι θα μείνει ένα νοσοκομείο για 4 νομούς.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Πάμε στο επόμενο θέμα. Εμείς αρχίζουμε από την 1η Απριλίου και έως το τέλος Ιουνίου τη συζήτηση και λαμβάνουμε και τις αποφάσεις, για τις συγχωνεύσεις. Στη Δυτική Μακεδονία έχουμε σε 5 πόλεις που απέχουν η μια από την άλλη 50 χιλιόμετρα και το οδικό δίκτυο είναι καταπληκτικό, έχουμε 5 νοσοκομεία.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα μείνουν τα 2;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι, και τα 5 θα μείνουν, δεν θα κλείσουμε κανένα. Αλλά αυτά τα 5 νοσοκομεία έχουν και τα 5 ελλείψεις. Να τα καλύψουμε εμείς δεν μπορούμε. Και δεν μπορούμε και δεν πρέπει.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα τα ιδιωτικοποιήσετε;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι, καθόλου. Αυτά τα λένε αυτοί που καταλαμβάνουν το Υπουργείο και σου λένε ότι «εσύ στο νομοσχέδιο γράφεις ότι θα ιδιωτικοποιήσεις τη υγεία».

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ωραία, τι θα τα κάνετε τα 5;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Και του λες «ρε φίλε, πού το γράφω αυτό;» Και μου λένε «δεν έχει σημασία πού το γράφεις, αυτό έχεις σκοπό να κάνεις». Αυτά όλα είναι κουβέντες που δεν ισχύουν.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τι θα τα κάνετε; Απαντήστε μου για να κλείσουμε.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αναλόγως. Θα αποκτήσουν επάρκεια τα νοσοκομεία αυτά, μετά από τη συζήτηση που θα κάνουμε σε συγκεκριμένους τομείς και οι τομείς, οι οποίοι θα καλλιεργούνται σε εκτεταμένο βαθμό από το Α’ νοσοκομείο, δεν θα καλλιεργούνται από το άλλο. Αντιθέτως, στο δεύτερο νοσοκομείο θα μεταφερθούν απ’ όλα τα υπόλοιπα, θα δυναμώσουμε δηλαδή τα νοσοκομεία ανά κλινικές. Θα ξέρεις ότι αν πάθεις στην καρδιά σου…

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα πας στην Καστοριά, αν πάθεις τα νεφρά σου θα πας στη Φλώρινα.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Και εκεί δεν θα σου λένε «τι ώρα είναι, δε μπορώ τώρα γιατί δεν έχω γιατρό, έχω έλλειψη προσωπικού». Θα μαζευτούν όλοι οι γιατροί της συγκεκριμένης ειδικότητας σ’ ένα χώρο.

Θα μου πεις, μα θα πρέπει να πάω 20 και 30 χιλιόμετρα. Θα σου πω, άμα είναι να πας σε καμία ταβέρνα, πας. Στο γιατρό γιατί να μη μπορείς να πας και να βρεις την πλήρη προστασία σου; Να πάρουμε σε όλα τα νοσοκομεία όλες τις ειδικότητες, να καλύψουμε όλες τις θέσεις, είναι αδύνατο. Άλλωστε, έχουμε τους περισσότερους γιατρούς απ’ όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου. Διπλάσιους έχουμε. Ιατρικές υπηρεσίες δεν έχουμε.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Η υπογραφή σας κ. Υπουργέ είναι κάτω από τα σκληρότερα και πιο αντιλαϊκά νομοσχέδια είτε ως Υπουργός Εργασίας είτε ως Υπουργός Υγείας. Κοιμάστε ήσυχος το βράδυ;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κοιμάμαι πάρα πολύ ήσυχος, γιατί έχω τη συνείδησή μου καθαρή. Αυτό που κάνουμε τώρα με την πρωτοβάθμια υγεία, με τα φαρμακεία, αυτό το έχει ανάγκη ο τόπος τόσα χρόνια. Μπορεί τα μέτρα τα δικά μου να είναι μέτρα που αφορούν σκληρά Υπουργεία, Υπουργείο Εργασίας, Υπουργείο Υγείας, ίσως τα σκληρότερα Υπουργεία, τα πιο δύσκολα που έχει ο τόπος, όμως, είμαι περήφανος που κάνω αυτό που κάνω γιατί αυτό που κάνω θα μείνει.

Δηλαδή, είμαι υπερήφανος γιατί με τρόικα, ή χωρίς τρόικα, αυτά έπρεπε να γίνουν. Φταίει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που δεν μπορούμε να μαζέψουμε τα σκουπίδια στην Ελλάδα; Φταίει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που κάθεται ο ηλικιωμένος άνθρωπος από τις 4 το πρωί στο πολυϊατρείο του ΙΚΑ για να πάρει σειρά;

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το ΠΑΣΟΚ κυβερνάει από το 1981 κ. Υπουργέ. Γιατί δεν τα κάνατε πριν;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Και έχει ευθύνες, κ. Σταυρόπουλε. Βεβαίως έχει και ευθύνες. Αλλά πρέπει να μείνουμε στην κριτική των ευθυνών; Πρέπει ν’ αλλάξουμε την Ελλάδα.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στον κ. Πάγκαλο να τα πείτε αυτά που λέει «μαζί τα φάγαμε».

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Ρε Δημήτρη, φαντάζεσαι να ήταν η Νέα Δημοκρατία και από το ’81 μέχρι σήμερα; Θα ήμασταν Ελμπασάν φίλε.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Χειρότερα. Γι’ αυτό και ο Πρωθυπουργός της Νέας Δημοκρατίας πίνει καφέ στη Ραφήνα.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ξέρετε τι λέει ο Πρωθυπουργός αυτός και τι λένε οι συνεργάτες του Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, στελέχη της Νέας Δημοκρατίας; «Δεν κάναμε τις διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε». Αυτά δε λένε; Λοιπόν, κάποιος έπρεπε να τα κάνει. Θα τα κάνουμε εμείς.

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Είσαστε έτοιμος να δώσετε μια απάντηση ή να κάνετε ένα σχόλιο στον Παναγιωτακόπουλο;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Εγώ δεν είμαι μέλος κάποιας ομάδας. Εγώ είμαι μόνος μου. Είμαι μόνος μου ως πολιτικός, κάνω τις προσπάθειές μου, ο κόσμος με βλέπει, μέχρι τώρα μ’ εκτιμάει, μπορεί αύριο να μη μ’ εκτιμάει, δικαίωμά του. Είμαι εύκολος στόχος, λοιπόν, γι’ αυτό με χτυπάνε. Με χτυπάνε γιατί εγώ δεν έχω ομάδα ν’ απαντήσω με ομάδα κτλ.

Εγώ είμαι ένας πολιτικός, ο οποίος ό,τι έχει να πει το λέει δημοσίως, καμιά φορά ίσως λέω και κάτι παραπάνω και μου λένε ότι δεν είμαι συμβατικός – ευτυχώς που δεν είμαι συμβατικός – θέλω να λέω την άποψή μου και επειδή δεν έχω ομάδα εγώ, δηλαδή δεν είμαστε καμιά 50αριά να επιτεθούμε κι εμείς σε όποιον μας επιτίθεται, όποιος θέλει κάτι να πει το λέει δι’ εμού.

Του λέω του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου, με τον οποίο έχουμε πολλές φορές συνεργαστεί, ότι εντάξει, διάβασα αυτά που έγραψε και δεν έχει καθόλου δίκιο. Γιατί δεν είναι ιδιωτικοποίηση της υγείας το να φέρνεις το γιατρό κοντά στον ασθενή, λάθος λέει. Όλα δε τα υπόλοιπα περί κριτικής των ευθυνών που έχουν οι ελληνικές κυβερνήσεις από τη δεκαετία του ’80 και μετά, που είπα και κάποιους ενόχλησε, έτσι δεν είναι; Ποιος ήταν ο πρώτος που είχε κάνει κριτική στη δεκαετία του ’80; Ο ίδιος ο αείμνηστος ο Ανδρέας Παπανδρέου, έτσι δεν είναι; Θυμάστε τις φράσεις του για το δημόσιο χρέος;

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι. Είναι ιστορική αλήθεια και πρέπει να τη λέμε, εδώ συμφωνούμε.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Και τι να μας λένε τώρα δηλαδή; Ότι δεν πρέπει να κάνουμε κριτική στον εαυτό μας; Μόνο στους άλλους να κάνουμε κριτική;

Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ: Μήπως γι’ αυτό και από την κυβερνητική παράταξη σας έχουν αφήσει μόνο σας να βγάλετε το φίδι απ’ την τρύπα;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κάποιος δεν θα έπρεπε ν’ αναλάβει αυτή τη δουλειά;

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά είστε μόνος, δε στηρίζεστε σε κανέναν.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Βεβαίως και στηρίζομαι, όταν είπα εγώ προηγουμένως ότι είμαι μόνος, εννοούσα ότι μέσα στο κόμμα μου δεν ανήκω σε καμία φράξια. Έχω τον πολιτικό μου λόγο, είναι συγκεκριμένος, υπήρξα συνεργάτης του κ. Σημίτη και θα τον θυμάμαι ως τον πιο σημαντικό Έλληνα Πρωθυπουργό και έχω το δικό μου παρόν τώρα στις πιο σκληρές πτυχές της ελληνικής διοίκησης. Θα κάνω την προσπάθειά μου, αλλού θα επιτυγχάνω, αλλού δε θα επιτυγχάνω, τον αγώνα μου πάντως θα τον δώσω.

Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστούμε, να είστε καλά.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ευχαριστώ πολύ. Καλημέρα σας.

Οικονομική Κρίση για τους Υπανάπτυκτους?..ή Ευκαιρία Ανατροπής της Άνισης Ανταλλαγής με τους Αναπτυγμένους???

Μας έχουν ζαλίσει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για τις δύσκολες μέρες που έρχονται για τους Φτωχούς και τους Μεσαίους….Επεκτείνεται άραγε αυτό και στο επίπεδο των Κρατών..??…

Ας σκεφθούμε λίγο βαθύτερα…

Την προηγούμενη δεκαετία της «μή κρίσης»,της δεκαετίας της άνεσης και της ανάπτυξης ,της δεκαετίας της Ευρωζώνης ,μόνον 4 χώρες πολλαπλασίασαν τα εμπορικά τους πλεονάσματα,δηλαδή τον Πλούτο τους…ήταν η Γερμανία,Ολανδία,Ιρλανδία και Αυστρία…όλες οι άλλες Χώρες της Ευρώζώνης και κυρίως οι Μεσογειακές πολλαπλασίασαν τα Ελείμματά τους….μέσα σε αυτές και η Ελλάδα….

Άραγε γιατί..???

Μα γιατί όλα τα κονδύλια Ευρωπαικά και Εθνικά που της δόθηκαν την δεκαετία του ΕΥΡΩ τα χρησιμοποίησε για μή παραγωγικές επενδύσεις……δεν έφτιαξε μονάδες παραγωγής αλλά ακίνητα και Real Estates….Ξενοδοχεία και τουριστικές Εγκαταστάσεις…..επένδυσε στο αραλίκι και τις διακοπές….στα τούβλα και τα μπετόν…

Αφησε την Αγροτική Παραγωγή,ευτυχώς όμως αντεξαν οι Αγρότες μας και παρέμειναν σε σημαντικό βαθμό στα χωράφια τους….

Τώρα ήρθε η ώρα του δίκαιου καταμερισμού του παραγόμενου εισοδήματος….

Αν θέλουμε να έχουμε να φάμε πρέπει να πληρώσουμε σε δίκαια τιμή τα αγροτικά προιόντα και να μειώσουμε τις τιμές στις υπηρεσίες και τα Μηχανήματα, τα τρακτέρ κ.λ.π…

Αρκετά απομήζυσαν με την άνιση ανταλλαγή στις τιμές οι ανεπτυγμένες Χώρες….είναι καιρός τώρα να εκλογικευθούν και να ορίσουν  φθηνές τιμές στα τεχνολογικά προιόντα τους, ώστε να μπορουν να αποκτηθούν από τους φτωχούς του πρωτογενή τομέα Παραγωγής….

Η κρίση αυτή είναι τελικά μια ευκαιρία για διόρθωση της αδικίας υπέρ των φτωχών και υπανάπτυκτων….

Θα το καταλάβουν όμως οι ανεπτυγμένοι?..ή θα συνεχίσουν την αυτο καταστροφή τους….θα δώσουν άραγε το εισόδημα που δικαιούνται οι υπανάπτυκτοι?….

Θα το δουμε στους επόμενους μήνες….στα επόμενα χρόνια….

Εύχομαι να μην χάσουν και αυτή την ευκαιρία…!!!

Ο λαικισμός γύρω απο την ετήσια Αμοιβή του Διοικητή της ΔΕΗ…

Παρακολουθούσα τις προάλλες μια συζήτηση στην ΕΤ3 για την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και έπεσα πάνω στην κριτική που ασκούσαν η Ασημίνα Ξηροτύρη και ο Ακης Τσοχατζόπουλος στις 300000 € και 100000€ που ενέκρινε η Γενική Συνέλευση της ΔΕΗ σαν ετήσια Αμοιβή και Bonus , του νέου Διευθύνοντα Συμβούλου της ΔΕΗ κ. Αθανασόπουλου.

Μάλιστα η Κα Ξηροτύρη προκειμένου να εντυπωσιάσει τους τηλεθεατές συνέκρινε την αποζημίωση του Διοικητή της ΔΕΗ με την Βουλευτική ετήσια αποζημίωση της τάξης των 75000€ τον  χρόνο  , και ωρυόταν λέγοντας πως είναι δυνατόν ο Κος Αθανασόπουλος να παίρνει 6 φορές περισσότερα από τον Βουλευτή…!!!…

Για να πάρω και εγώ θέση πάνω στο θέμα έκανα γρήγορα τους υπολογισμούς μου, για να δώ άν έκανε καλά ο Κος Αθανασόπουλος, που άφησε την προηγούμενη Εταιρία του και αποφάσισε να ασχοληθεί με τις διαδικασίες του Δημοσίου και της ΔΕΗ στην Ελλάδα…

Πρώτα το 40 % της αμοιβής του θα το πάρει πάλι το Ελληνικό Δημόσιο μέσω της Εφορίας,οπότε οι 400000€ το χρόνο θα γίνουν 240000€ το χρόνο….Αυτό θα διαρκέσει το πολύ 3-4 χρόνια οπότε θα εγκαταλείψη την θέση γιατί στην Ελλάδα βρισκόμαστε ,η επόμενη Κυβέρνηση ,ίσως και η ίδια με άλλον Υπουργό να τον αντικαταστήσει, γιατί, δεν θα καταλαβαίνει τις εισηγήσεις του και τα μέτρα εκσυγχρονισμού της ΔΕΗ, αλλά και της Ενεργειακής Πολιτικής που θα προτείνει…

Αλλά το σπουδαιότερο όταν τελειώσει θα τον περιμένουν «οι ουρές» των προβλημάτων που προέκυψαν στην θητεία του, πού οι εργαζόμενοι και κυρίως οι συνδικαλιστές , αλλά και άλλοι εμπλεκόμενοι στην ΔΕΗ(προμηθευτές,καταναλωτές,ατυχήματα σοβαρά και μη σοβαρά..κ.λ.π) θα τον περιμένουν με ποινικές και αστικές Διώξεις στα Δικαστήρια σε ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ επίπεδο , χωρίς την προστασία κανενός, ούτε της νέας Διοίκησης της ΔΕΗ συνήθως…και τότε τα χιλιάδες Ευρώ που αποκόμισε στην θητεία του δεν θα του φθάνουν για να καλύψει την μανία των «θιγμένων» ….

Θυμάμαι με πόση ευγνωμοσύνη με έβλεπαν στα Δικαστήρια μια σειρά απο Διευθύνοντες Σύμβουλοι άλλου μεγάλου Βιομηχανικού Οργανισμού της χώρας όταν σαν Μάρτυρας Υπεράσπισης προσπαθούσα να πείσω τους τεχνολογικά καθυστερημένους στα δικαστήρια , για το πού είναι οι ευθύνες στα πρόσωπα και πού φταίει η υπανάπτυξη και η τεχνολογική καθυστέρηση, για να γλιτώσουν τουλάχιστον την Φυλακή…. 

Βέβαια αγαπητή Ασημίνα και αγαπητέ Ακη, οι Βουλευτές έχουν το Πολιτικό άσυλο και δεν τους κυνηγά κανείς….Ομως τα τεχνοκρατικά στελέχη έχουν άλλα καθήκοντα,άλλες υποχρεώσεις και άλλες ευθύνες …..γιαυτό αμοίβονται με μισθούς της Παγκόσμιας Αγοράς όταν διοικούν Οργανισμούς εκτεθειμένους στον Παγκόσμιο Ανταγωνισμό….

Από σας οι απλοί Πολίτες περιμένουν μια βαθύτερη κατανόηση των προβλημάτων στην Δημόσια Διοίκηση…Διαφορετικά αυτό που είναι Υπερβολικό είναι η Βουλευτική Αποζημίωση που δίνεται σε Βουλευτές κατώτερους των περιστάσεων που δεν κατανοούν την ουσία στα σημερινά προβλήματα Ανάπτυξης της κακόμοιρης Χώρας μας….

Οταν οι Δημόσιοι Λειτουργοί…Αρνούνται να εφαρμόσουν τον Νόμο…

Έγινε και αυτό…Η ΠΟΣΔΕΠ το επίσημο συνδικαλιστικό όργανο του Διδακτικού Προσωπικού των Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων πήρε απόφαση να μήν εφαρμόσει στην Πράξη το νέο νόμο για την Λειτουργία των ΑΕΙ που ψήφισε πρόσφατα η Βουλή…

Που να στηρίζεται άραγε το Θράσος τους..??..Μα στο γεγονός ότι λειτουργούν σαν μια κλικοποιημένη Συντεχνία,που δημιουργήθηκε επι δεκαετίες με συναλλαγές αυτοδέσμευσης και αλληλουποστήριξης μέχρι τελικής Πτώσεως….Εχουν μάλιστα σαν υπόβαθρο την «Αριστερή» πολιτική προέλευση αφού επι χρόνια εκμεταλευόμενοι την πλήρη ελευθερία του Νόμου του ΠΑΣΟΚ από το 1982, όλα τα στελεχη του ΚΚΕ και του Συνασπισμού μετέπειτα, που είχαν ένα Πτυχίο μηχανικού ή οιουδήποτε άλλου ΑΕΙ, προκειμένου να μην μείνουν άνεργοι εντάχθηκαν σαν Βοηθοί αρχικά και εξελίχθηκαν στην συνέχεια παίρνοντας ψευτοδιδακτορικά εκ των έσω σε λέκτορες,αναπληρωτές καθηγητές κ.λ.π ενώ ήταν όλοι μετριότητες…Το μοναδικό τους προσόν η τυφλή υποταγή στο ΚΚΕ και τον Συνασπισμό….

Δεν διδάσκουν ποτέ,δεν είναι ικανοί να μεταδώσουν γνώσεις αφού και οι ίδιοι δεν τις κατέχουν,αφήνουν τους Σπουδαστές στην μοίρα τους και μοιράζουν βαθμούς και περνούν μόνο τους ομοφρονούντες καταργώντας κάθε διαδικασία μάθησης,κάθε αξιοκρατία στην βαθμολόγηση και φυσικά αρνούνται και κάθε Κοινωνικό Έλεγχο στο έργο τους και κάθε Αξιολόγηση….

Μα θα μου πείτε και που ταγνωρίζω εγώ όλα αυτά αφου είμαι των περασμένων δεκαετιών Φοιτητής….Τα γνωρίζω από τους σημερινούς φοιτητές που έρχονται σε μένα για να τους καθοδηγήσω στις Εργαστηριακές τους Ασκήσεις,στις Διπλωματικές Εργασίες τους κ.λ.π..κ.λ.π Αλλά γνωρίζω και πολλούς από τους ΠΟΣΔΕΠίτες από τα χρόνια  που γύριζαν σαν συνδικαλιστικά στελέχη του ΚΚΕ και του Συνασπισμού στους Επιστημονικούς Συλλόγους και το ΤΕΕ…τότε που ήταν άνεργοι και όλοι εμείς βοηθήσαμε να μπούν έστω σαν βοηθοί στα Πανεπιστήμια , να βγάλουν ένα εισόδημα,από κοινωνική Αλληλεγγ’υη…πού να φαντασθούμε πού θα κατέληγαν σήμερα..!!…Να αρνούνται να εφαρμόσουν τους Νόμους …να απεργούν και να αμοίβονται…Να μήν διδάσκουν ποτέ…αλλά μόνο να εξετάζουν…και να ζητούν αυξήσεις για το έργο τους που οι Φοιτητές δεν το αισθάνονται και εμείς που τους υποδεχόμαστε στους χώρους δουλειάς να μην το βλέπουμε…Αναγκαζόμαστε τους νέους επιστήμονες ,μηχανικούς κ.λ.π.να τους εκπαιδεύουμε στα στοιχειώδη στο χώρο Εργασίας σχεδόν από μηδενική Βάση…

Τό μήνυμα που έρχεται από την Ελληνική Κοινωνία είναι ένα….όσοι δημόσιοι λειτουργοί δεν εφαρμόζουν τους Νόμους και δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους θα πάνε σπίτια τους…οι Δημόσιοι Οργανισμοί δεν είναι Τσιφλίκια τους…πολλώ μάλλον τα Δημόσια Πανεπιστήμια πούχουν ανάγκη της συνεχούς ανανέωσης της γνώσης και του εκσυγχρονισμού….

Ο Θάνατος της 30χρονης Ιατρού Αναισθησιολόγου στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης και οι Ηθικοί Αυτουργοί του..

Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν διάβαζα χθές τις κορδέλλες στα στεφάνια έξω από την Πολυκατοικία Καυτατζόγλου 10 στην Θεσσαλονίκη.

Η 30χρονη Άννυ,Ιατρός Ανασθησιολόγος στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου στην Πανεπιστημιακή Πτέρυγα,είχε πεθάνει το πρωί της Τετάρτης 28/2/2007 από ανακοπή καρδιάς από υπερβολικό Stress…

Αιτία τα εξοντωτικά/εγκληματικά ωράρια εργασίας σε εφημερία των Δόκιμων Ιατρών (Αναισθησιολόγων,Χειρούργων,κ.λ.π) στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου που φθάνουν μέχρι και 24 ώρες συνεχούς Εργασίας σε περιβάλλον Εφημερίας,χωρίς ανάπαυση..!!!!!…

Μα μιά μέρα πρίν η Αννυ συζητούσε μαζί μας την ενοικίαση νέου Διαμερίσματος για το γάμο της που θα γινόταν σε ένα μήνα…!!!..

Γέμισα πόνο και αγανάκτηση και δεν άντεξα…Αν και αναρμόδιος να ασχοληθώ με το θέμα,σαν απλός Πολίτης αυτής της Πόλης αναγκάζομαι σαν ελάχιστο καθήκον προς την αδικοχαμένη γειτόνισά μου να καταγγείλω δημόσια :

• Την Διοίκηση του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου ως ηθικό αυτουργό του Θανάτου της Άννυς διότι την απασχολούσε κατά παράβαση κάθε Εργασιακού Νόμου σε 16ωρα και 24ωρα εξοντωτικά Ωράρια Εργασίας σε Εφημερίες ,χωρίς ανάπαυση, μαζί με άλλους Δόκιμους Ιατρούς όλων των ειδικοτήτων(Χειρούργους κ.λ.π) αναγκαζοντάς τους όλους να «χαπακώνονται» προκειμένου να μήν αισθάνονται την ανάγκη του ύπνου για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
• Τήν Επιθεώρηση Εργασίας Θεσσαλονίκης και τον Τομέα Κοινωνικού Ελέγχου του Υπουργείου Εργασίας για παντελή έλειψη ελέγχου στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης και στην Πανεπιστημιακή Πτέρυγα, όπου οι Δόκιμοι Ιατροί εργάζονται 16ωρα και 24ωρα χωρίς ανάπαυση,χωρίς να παίρνουν υπερωρίες με μηνιαία απασχόληση που ξεπερνά τις 300 ώρες το μήνα και αμοιβές 1400 Ευρω το μήνα …!!!..
• Τους Καθηγητές της Πανεπιστημιακής Πτέρυγας για παράβαση Καθήκοντος οι οποίοι δεν εκτελούν τα υπό του Νόμου καθήκοντά τους αλλά αναθέτουν την δική τους Εργασία στους Δόκιμους Ιατρούς αδιαφορώντας για τα εξοντωτικά Ωράρια Εργασίας τους και την Νόμιμη Πληρωμή των Δοκίμων Ιατρών  στις Υπερωρίες που εκτελούν…

Αναρωτιέμαι τί είδους Διοίκηση είναι αυτή που ασκείται στην Λειτουργία του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου όταν Δόκιμοι Χειρούργοι ιατροί χειρουργούν στις εφημερίες για 16 και 24 ώρες συνεχώς χωρίς ανάπαυση..!!..Δεν αντιλαμβάνονται που οδηγεί αυτός ο τρόπος λειτουργίας???..

Και αυτό δεν συμβαίνει σπάνια που θα το δικαιολογουσε κανείς σε έκτακτες περιπτώσεις ειδικών αναγκών…Αποτελεί καθεστώς και τρόπος Λειτουργίας της Πανεπιστημιακής Πτέρυγας του Νοσοκομείου σε μακροχρόνια βάση. Οι Γιατροί «χαπακώνονται» προκειμένου να κρατηθούν άυπνοι και «εν δράσει» για ολόκληρα 24ωρα συνεχούς παροχής Υπηρεσιών ,ακόμη και οι Δόκιμοι Χειρούργοι…!!!..

Η άτυχη Άννυ ,30 χρονών Αναισθησιολόγος,μπήκε στο ίδιο «λούκι» λειτουργίας ,αλλά δεν άντεξε. Η καρδιάτης την πρόδωσε μέσα στο σπίτι της , ενώ ετοιμαζόταν να πάει στην Εργασία της στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης για μια ακόμη Εξοντωτική εφημερία 24 ωρών συνεχούς Εργασίας….!!!

Επιτέλους ας επέμβει η Επιθεώρηση Εργασίας και Ο Εισαγγελέας…πρέπει κάποτε όλοι αυτοί που σχεδιάζουν και υλοποιούν απάνθρωπα Προγράμματα  Εργασίας σε Δόκιμους Γιατρούς Αναισθησιολόγους και Χειρούργους να αναλάβουν τις Ευθύνες τους και να τιμωρηθούν…Και όλα αυτά χωρίς καταγραφή των Υπερωριών ,χωρίς άδεια από την Επιθεώρηση Εργασίας, χωρίς Πληρωμή Υπερωριών,με στυγνή εκμετάλευση της ανίσχυρης θέσης των Δοκίμων Ιατρών «να πάρουν Ειδικότητα» από τους ανεκδιήγητους και ανεύθυνους Πανεπιστημιακούς Καθηγητές τους…

Μαζί με την Αννυ,πόσοι άλλοι Δόκιμοι Ιατροί αλλά και οι Ασθενείς του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου δεν κινδυνεύουν από την ανικανότητα και την ανευθυνότητα των Διοικούντων …

Επιτέλους ας δεί ο Υπουργός Υγείας πως λειτουργούν και ας προχωρήσουν άμεσα στον εξορθολογισμό των Προγραμμάτων Εργασίας με την τοποθέτηση του απαραίτητου Ιατρικού Προσωπικού σύμφωνα με τις Πραγματικές Ανάγκες του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου….

Και Φυσικά εμείς δεν θα σταματήσουμε μόνο στην Καταγγελία…..

Τα αδιέξοδα της Ελληνικής Ανάπτυξης…μέσω των Ακινήτων..

Για πολλές δεκαετίες τώρα οι Ελληνικές Κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν την «Οικοδομή» σαν «ατμομηχανή» της Ελληνικής Οικονομίας. Καλλιέργησαν μαζί με τους Κτηματομεσίτες και τους Εργολάβους /Κατασκευαστές Οικοδομών το αδιαφιλονίκητο δόγμα «ότι η επένδυση των χρημάτων στην γή και το ακίνητο είναι η ποιό αποδοτική και ασφαλής επένδυση»…

Μάλιστα την τελευταία δεκαετία οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στο Δανεισμό από το Τραπεζικό Σύστημα προκειμένου να αποκτήσουν ιδιόκτητο Σπίτι και οδήγησαν τις τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα σε πολλαπλάσια επίπεδα απότι η πραγματική τους αξία…

Παράλληλα θεσπίστηκε ο μηχανισμός των αντικειμενικών αξιών που χρησιμοποιείτο για την φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας αναγκαστικά πολύ χαμηλώτερα από τις τιμές αγοράς που τεχνικά ήταν πέραν κάθε προσδοκίας λόγω της υψηλής ζήτησης…

Ετσι το σύνολο σχεδόν του παραγόμενου εισοδήματος στην Ελλάδα από τις οικογένειες μαζί και με το μελλοντικό εισόδημα για όλη σχεδόν την ζωή των υποψήφιων αγοραστων λόγω των μακροπρόθεσμων δανείων, κατευθύνθηκε στην οικοδομή με υπερβολικούς όρους τόσο στο τίμημα όσο και στα αναμενόμενα Ωφέλη…

Ξεπεράσαμε σε επενδυτική Δαπάνη ακόμη και τις Ανεπτυγμένες Οικονομίες της Δυτικής Ευρώπης και την Αμερική εγκαταλείποντας παντελώς κάθε σκέψη για επένδυση των Οικονομιών της οικογένειας και των Δανείων που έπερνε σε Παραγωγικές επενδύσεις που θα παρείχαν άμεση προστιθέμενη αξία στην Οικονομία της Χώρας αλλά και ανταγωνιστικές Θέσεις Εργασίας και μόνιμης Απασχόλησης…

Αναπτύχθηκαν έτσι και διογκώθηκαν δεκάδες χιλιάδες μεσάζοντες στο εμπόριο της γής και των ακινήτων ανεβάζοντας το κόστος στον υποψήφιο Αγοραστή σε ακόμη ποιο εξωφρενικά επίπεδα μη παρέχοντας ουσιωδώς καμία Υπηρεσία παρά μόνο την επίδειξη του Σπιτιού και τον Εγκλωβισμό των τιμών σε δυσθεώρητα ύψη…

Καμιά αντίθετη φωνή δεν παρουσιάστηκε όλη αυτή την 50ετία που να παρουσιάσει την ανοησία αυτής της σρατηγικής ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας..Η Χώρα έφτασε στο 85% ιδιοκατοίκηση με πολλούς από τους ιδιοκτήτες να έχουν 3 και 4 ακίνητα στηριζόμενοι στο γεγονός ότι οι χαμηλές αντικειμενικές αξίες που εφαρμόζονται ,σε πολύ χαμηλώτερο επίπεδο από τις τιμές Αγοράς, τους διασφάλιζε το μηδενικό σχεδόν ετήσιο κόστος διατήρησης αυτής της ακίνητης περιουσίας…

Αλλά το παραμύθι της στρεβλής ψευτοανάπτυξης με ατμομηχανή την Οικοδομή κάποτε τελειώνει…Η φορολόγηση όλων των κεφαλαίων που επενδύθηκαν ηλιθιωδώς σε μή αποδοτικές/Παραγωγικές Δραστηριότητες είναι αναπόφευκτη …Η διατήρηση της Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας σε όσους την επέλεξαν σαν σωστή επενδυτική Στρατηγική θα στοιχίζει τον ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ένα σεβαστό εισόδημα που οι Ιδιοκτήτες τους λανθασμένα προσανατολισμένοι τόσο καιρό θα δυσκολεύονται να το δίνουν στο Κράτος…Η ώρα της απεμπλοκής από την ανώφελη και υπερβολική Ιδιοκτησία γής και ακινήτων έφθασε…όλοι θα θέλουν να ξεφορτωθούν…όλοι θα θέλουν να πουλήσουν…

Ομως δεν υπάρχουν αγοραστές….και οι ελάχιστοι που έμεναν χωρίς ιδιόκτητο σπίτι έχουν πολύ περισσότερο μυαλό για να παρασυρθούν τώρα να επενδύσουν σε κάτι που περισσεύει και διατίθεται παντού…Δεν παρασύρθηκαν τόσο καιρό και κρατούν τα κεφάλαιά τους που παράγουν για να τα διαθέσουν σε  πολύ ποιο ανταποδοτικά σχήματα Επενδυσης που παράγουν άμεσα Χρήμα και πλούτο…

Ηρθε η ώρα της μεγάλης Φούσκας των Ιδιοκτητών  ακινήτων και της τιμωρίας όλων αυτών που στρέβλωσαν συνειδητά επι δεκαετίες την Ουσιαστική Ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας…Το Πολιτικό Κόμμα που θα βάλει στην θέση τους τους Μεσίτες και τους προωθητές της στρεβλής αυτής Ανάπτυξης θα κερδίσει μακροπρόθεσμα την Εξουσία στην Ελλάδα γιατί θα δώσει μόνιμη λύση στο πρόβλημα Υπανάπτυξης και θα στρέψει την Οικονομία στις Πραγματικές Παραγωγικές Επενδύσεις μειώνοντας και το τεράστιο Δημόσιο Ελλειμα αλλά και το πρόβλημα της Ανεργίας στην Χώρα…

Θα σταματήσει η εξαπάτηση του απλού Οικογενειάρχη που με δάνειο 100 χιλιάδων ΕΥΡΩ και 50 χιλιάδες ΕΥΡΩ οικονομίες πιστεύει ότι αγόρασε το σπίτι του 150 χιλιάδες ΕΥΡΩ ενώ στην πραγματικότητα στα 20 χρόνια που θα το αποπληρώσει θα του στοιχίσει 350 χιλιάδες ΕΥΡΩ για ένα σπίτι πραγματικής αξίας την στιγμή της Αγοράς 75 χιλιάδες ΕΥΡΩ….Αν βέβαια δεν το κατασχέσουν και αυτό λόγω του ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τί θα του συμβεί στα 20 χρόνια αποπληρωμής του Δανείου….

Ηρθε η ώρα της Αλήθειας για όλους….

Η Στρατηγική της Υπονόμευσης των Πολιτικών Κομμάτων…μέσω των ΜΚΟ…στα Πλαίσια της Παγκοσμιοποίησης.

Και να το πρώτο προιόν της Παγκοσμιοποίησης…οι αποκαλούμενες Μή Κρατικές Οργανώσεις ή ΜΚΟ….Αναπτύσσονται σαν τα μανιτάρια και δικτυώνονται σε διεθνές επίπεδο….Αρχικοί τους Πυρήνες Κοινωνικές και Πολιτιστικές Οργανώσεις με αρχικά αγνούς σκοπούς…Η προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων…η Προστασία του Περιβάλλοντος…κ.λ.π. κ.λ.π.

Όμως ποιοί κρύβονται πίσω τους…είναι πράγματι αυτόνομες συλλογικές δραστηριότητες Πολιτών??….Είναι έκφραση ανάγκης για συλλογική και συμμετοχική Δημοκρατία της Κοινωνίας των Πολιτών όπως ισχυρίζονται..??

Βλέποντας την στρατηγική τους τα τελευταία χρόνια βγάζουμε χρήσιμα συμπεράσματα για τους στόχους τους και την εξέλιξή τους….

Η δημοκρατία των ΗΠΑ είναι το αποτέλεσμα της δράσης τους…είναι η επόμενη μέρα της πλήρους κυριαρχίας τους….Εκεί τα Πολιτικά Κόμματα έχουν χάσει πλέον την αυτοκυριαρχία τους…Στην Ουσία το Δημοκρατικό Κόμμα και το Ρεμπουπλικανικό είναι Κόμματα επικαλύμματα των ΜΚΟ της Αμερικής….κάθε Πολιτικός, κάθε Γερουσιαστής δεν αντλεί την εξουσία του από τον Αμερικανικό Λαό….δεν θα γινόταν ποτέ Γερουσιαστής …ποτέ δεν θα εκλεγόταν στο κόμμα, στην Κυβέρνηση, στην Πολιτεία, αν πίσω του δεν υποστηρίζονταν από Οργανώσεις κάθε μορφής, από τα διάφορα Lobbies…από τις ΜΚΟ της Αμερικής που εκτείνονται πλέον και διασυνδέονται σε διεθνές επίπεδο…..

Ήδη η εκλογή Προέδρου στην Αμερική δεν έχει πλέον καμιά σημασία….Ο πρόεδρος δεν είναι ο αδιαφιλονίκητος Ηγέτης, αλλά αυτός που θα επιβάλλουν οι ΜΚΟ της Αμερικής και «τα Άγνωστα Αφεντικά τους» που τις καθοδηγούν και τις κατευθύνουν…..Έτσι «Άγνωστα αλλά μόνιμα Αφεντικά» διοικούν και αποφασίζουν την Πολιτική των ΗΠΑ και μέσω αυτής ολόκληρου του Πλανήτη με τον Λαό της Αμερικής στην Γωνία, συντροφιά με την αμάθεια και την παραπληροφόρηση στα Πλαίσια του Αμερικανικού Ονείρου…της Παγκόσμιας Υπερδύναμης…

Όμως η διατήρηση της Υπερδύναμης δεν είναι δυνατή χωρίς την υπανάπτυξη και την εκμετάλλευση των άλλων Κρατών στον Πλανήτη….η διατήρηση της Υπανάπτυξης και η καθοδήγηση του βιοτικού τους επιπέδου σύμφωνα με τον καταμερισμό Εργασίας που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των «Άγνωστων Αφεντικών» του Πλανήτη προυποθέτει και την καθοδήγηση της Πολιτικής Εξουσίας και στα άλλα κράτη της Υδρογείου…Γιατί ο πλούτος και τα κοιτάσματα των πολύτιμων Πρώτων Υλών που καθορίζουν την Ηγεμονία στην Οικονομία και την Παραγωγή είναι διάσπαρτα στον Πλανήτη…

Πολλές φορές πάνω από αυτά τα κοιτάσματα βρίσκονται να κατοικούν Λαοί με μή Υπάκουες Κυβερνήσεις…Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να ελεγχθούν και αυτές….και αφού οι Κυβερνήσεις προέρχονται από Πολιτικά Κόμματα, πρέπει τα Κόμματα αυτά να είναι πειθήνια όργανα των «Άγνωστων Αφεντικών» και όχι των Λαών που αντιπροσωπεύουν…Αν δε συμβεί, να μην έχει θετική εξέλιξη η διαδικασία της Πολιτικής αλλοτρίωσης, τότε η στρατιωτική επέμβαση και η πλήρης καταστροφή έχουν το λόγο (…Κόσσοβο – Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, και τώρα Ιράν).

Και Ιδού το Εργαλείο Υπονόμευσης των Πολιτικών Κομμάτων…οι Διεθνείς ΜΚΟ με τα τοπικά παρακλάδια τους που θα πρέπει να σταματήσουν να έχουν τους αγνούς σκοπούς του παρελθόντος(Κοινωνικούς, Πολιτιστικούς, κ.λ.π), αλλά θα πρέπει να αποκτήσουν Πολιτικό ρόλο.

Να διαβρώσουν σιγά σιγά την αξιοπιστία των Πολιτικών Κομμάτων και των πολιτικών, γιατί αυτά ελέγχονται κατά το σύνταγμα και εκλέγονται απευθείας από το Λαό …Τα Πολιτικά Κόμματα πρέπει να είναι απλά «επικαλύμματα» ή «κελύφη» των ΜΚΟ, ώστε οι ΜΚΟ και τα «Άγνωστα Αφεντικά τους» να καθορίζουν τους Πολιτικούς που θα εκλέγονται και τα Πολιτικά Κόμματα που θα Κυβερνούν μακριά από την βούληση των Λαών που εκπροσωπούν…..Οι ΜΚΟ είναι τώρα οι αυθεντικοί εκπρόσωποι της «Κοινωνίας» και των Λαών….Αυτές ξέρουν και ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ….!!!!..Βέβαια για νά είναι ποιό αξιόπιστες δεν σταματούν παράλληλα να κάνουν και κάποιο κοινωνικό έργο, ιδίως στις Βομβαρδισμένες και πληγείσες περιοχές για να θολώνουν τα νερά και να πείθουν ότι παραμένουν «Κοινωνικές».

Τώρα πως εκλέγονται τα «Αφεντικά» των ΜΚΟ και πώς αποφασίζουν για τις τύχες όλων μας δεν έχει σημασία….ΑΡΚΕΙ η ΑΓΝΗ ΣΕ ΣΚΟΠΟΥΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ…..

Πολλοί Έλληνες Πολιτικοί και ορισμένα Πολιτικά Κόμματα έπεσαν στην Παγίδα να συνεργασθούν με ΜΚΟ προκειμένου να εκλεγούν ή να τύχουν της υποστήριξής τους για να αυξήσουν την εκλογική τους Δύναμη…Αγνόησαν την Στρατηγική των ΜΚΟ που πρωταρχικός τους στόχος είναι η αποδυνάμωση των Πολιτικών Κομμάτων και η διάβρωσή τους με στελέχη τους….

Έτσι συνειδητά βλέπουμε καθημερινά ανεξήγητες υπονομευτικές συμπεριφορές στελεχών σε όλα τα Πολιτικά Κόμματα που εξόφθαλμα βλάπτουν την επιρροή του Κόμματός τους στον Ελληνικό Λαό…Ταυτόχρονα η προπαγάνδα των ΜΚΟ για ανικανότητα των Πολιτικών Κομμάτων να διαχειρισθούν τα προβλήματα του Λαού εντείνεται με σκοπό να κερδίσουν έδαφος σαν εναλλακτική δύναμη επίλυσης των προβλημάτων αυτών…

Όμως η Ελλάδα δεν είναι Αμερική…ούτε οι Έλληνες Αμερικάνοι…..Το Πολιτικό κριτήριο του Ελληνικού Λαού είναι πολύ ποιο ώριμο από αυτούς που εξυφαίνουν την υπονόμευση της Δημοκρατίας μας….

Η Ελλάδα έχει Πολιτικά Κόμματα που δημιουργήθηκαν από προικισμένους Πραγματικούς Ηγέτες…Είναι Κινήματα Λαού μέ έντονη Πολιτική ευαισθησία…σχεδόν αδιαπραγμάτευτη…Γι αυτό οι ψευτοκουλτουριάρηδες των ΜΚΟ ματαιοπονούν αν νομίζουν ότι μπορούν να τα καθοδηγήσουν….Δεν υπολόγησαν ότι οι Ηγεσίες των Πολιτικών Κομμάτων στην Ελλάδα στηρίζονται σε δεκάδες χιλιάδες ανώνυμων στελεχών…που πόρω απέχουν διανοητικά από τους περιθωριακούς που επιστρατεύουν οι ΜΚΟ ανά τον κόσμο ….στηρίζονται σε «Ώμους Γιγάντων…γιαυτό και μπορούν και βλέπουν ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ» από τα «Άγνωστα Αφεντικά τους»..